BenMelek
New member
Rusya’nın konumu, Moskova’nın elit hava indirme birimlerinin mavi bayrağıyla işaretlenmişti, ancak kumaş, Ukraynalı keskin nişancının dürbününden neredeyse şeffaf görünüyordu.
Güney Ukrayna’da Rus işgali altındaki bir binanın bayrağı bir milden biraz daha uzaktaydı. Bir Rus askeri ortaya çıktığında, keskin nişancının büyük kalibreli mermisinin adamın göğsüne ulaşması yaklaşık dört saniye sürdü.
Dört kişilik keskin nişancı ekibinin lideri Bart, “Sabah ve akşam hareket ediyorlar” dedi.
Karanlıkta, zifiri karanlık sokakları geçerek, ışıkları kapalı bir kamyonete binerek ulaşmışlardı. Kırık camların üzerinden hızlı adımlarla tüfeklerini “saklanma noktası” olarak bilinen konumlarına yerleştirdiler.
Bart rahatladı ve kollarını, yarısı yıkılmış bir binanın molozları arasına gizlenmiş olan 20 kiloluk tüfeğinin arkasına gerdi. Hava kararmaya başlamıştı ve uzun bir gün olacaktı.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgali, tanklar, insansız hava araçları ve seyir füzeleri tarafından desteklenen meşakkatli bir topçu savaşı olarak tanımlandıysa, o zaman keskin nişancının görünmez ve ölümcül rolü, savaş alanının sıklıkla gözden kaçan bir bölümünü işgal ediyor.
Yüksek teknolojili öldürme cihazlarının ve obüs ve havan toplarının keskin gücünün gölgesinde kalan Ukrayna’nın keskin nişancıları, daha ilkel bir savaş gücünün, yani piyadelerin bir parçası. Nispeten az sayıda var, ancak bir asırdan fazla bir süre önce, Birinci Dünya Savaşı’nda bir tüfekçinin tek atışta yüz adamı terörize edebildiği zamandan daha az önemli değiller.
Ancak modern teknoloji, özellikle de ön saflarda ölümcül gözlem araçları olarak hizmet veren küçük insansız hava araçlarının yaygınlaşması, gizli konumlardan keskin nişancı atmayı çok daha zor hale getirdi. Bu, Ukraynalı keskin nişancıları taktik değiştirmeye ya da hızlı bir ölümü göze almaya zorladı.
Bir Haberler ekibi, ülkenin güneyinde Ukraynalı bir keskin nişancı ekibiyle bir hafta geçirdi. İyi eğitimli tüfeklerden oluşan bir kadro tarafından yürütülen bu perde arkası savaşı anlamak için keskin nişancı görevleriyle ilgili raporları okuduk ve Ukrayna genelinde keskin nişancılar, eğitmenler ve stajyerlerle röportaj yaptık.
Temel beceriler
Bart’ın ekibinden yaklaşık 400 mil uzakta, 19. Ayrı Tüfek Taburu’ndan bir piyade olan 54 yaşındaki Volodymyr, bir atış poligonunda keskin nişancı eğitiminin ilk gününe hazırlanıyordu.
Önünde bir dizi doğrudan vuruşla dolu kağıt hedefler vardı. Ukrayna’da az sayıda resmi keskin nişancı okulu var ve eğitimin büyük kısmı özel sınıflarda, özel eğitim kurslarında ve ülke geneline dağılmış gönüllülerde veriliyor.
Bazı keskin nişancılar, bölgeyi geri almak için gerekli bir taktik olan siperlere saldırmaya odaklanmanın, bazı komutanlar için keskin nişancı eğitiminin daha az öncelikli hale gelmesinden şikayetçi.
Volodymyr, “Keskin nişancı olmak benim ve yoldaşlarımın kişisel arzusudur” dedi. “Temel becerilerimi geliştirmem gerekiyor çünkü ön tarafta buna zaman olmayacak.”
Bu makale için röportaj yapılan keskin nişancılar, kimliklerini korumak amacıyla yalnızca çağrı işaretleri veya adlarıyla tanımlanmalarını istedi.
Ukrayna ordusundaki keskin nişancıların sayısı kamuya açıklanmadı, ancak eğitmenler iki ana kategoriye ayrılmış birkaç bin keskin nişancı olduğunu tahmin ediyor. Çoğu, insanları yaklaşık 300 metre uzaktan vurabilen keskin nişancılar olarak biliniyor. Sık sık siperlerde yoldaşlarına destek veriyorlar.
İkinci kategori ise keskin nişancılar arasında “uzun menzilli atıcılar” olarak bilinen izci keskin nişancılardır. Bunlar, bir mil uzaktan ve ötesinden isabetli atış yapabilen ve tetiği hafifçe çekmeden önce rüzgarı, sıcaklığı ve barometrik basıncı (bir gözcü yardımıyla) okuyabilen az sayıdaki piyadedir.
Bir Eylül günü Volodymyr’in eğitmeni ona tam olarak şunu öğretti: tetiğin nasıl çekileceğini.
Eğitmen, “Tetiğin doğrudan namlu kanalına çekilmesi gerekiyor” dedi. “Eğer onu yana çekersen hedefi kaçırırsın. Eğer onu aşağı çekerseniz, bir sarsıntıya neden olursunuz, bu da atışın isabetliliğini de etkiler.”
Volodymyr dikkatle dinledi ve önüne yerleştirilen .338 kalibrelik tüfeğin arkasında durdu.
“Birçok kişi keskin nişancı olmaktan korkuyor çünkü keskin nişancıların düşmanın öncelikli hedeflerinden biri olduğuna dair bir algı var” dedi.
Öncelikli hedefler
Raporda, “Gece yarısı civarında, 2. pozisyondaki keskin nişancımız bir düşman makineli tüfek yuvasını gözlemledi” denildi. Bu yılın başlarında doğudaki Bakhmut kenti yakınlarında gerçekleştirilen bir keskin nişancı operasyonundan sonra yazıldı.
Rapor şöyle devam ediyordu: “Keskin nişancımız düşman makineli tüfek pozisyonuna geçti, çatışmada “doğrulanmış iki düşman” ve “olası bir düşman” öldürüldü.
Askeri çevrelerde keskin nişancılar “kuvvet çarpanları” olarak bilinir, bu da onların savaş alanında çok büyük bir etkiye sahip olabileceği anlamına gelir.
Ancak tetiği çekmenin, özellikle dronlar ve termal görüntüleme nişangahları çağında, keskin nişancıların, ne kadar iyi kamufle edilirlerse edilsinler, vücut ısılarından dolayı (elde edilmesi zor anti-silahlar olmadan) muhtemelen risk altında olmalarını sağlayan bir maliyeti vardır. ısı dişlisi). . Büyük kalibreli bir merminin namludan saniyede 2.700 feet’in üzerinde bir hızla çıkarken yaydığı toz, duman ve bazen parlama da açıkça görülebilmektedir.
Bu, hedefte görünen her Rus askerinin öldürmeye iyi bir aday olmadığı anlamına geliyor. Potansiyel ödül riskten ağır basmalıdır. Bu nedenle, askerin makineli tüfekçi, subay veya tanksavar füze mürettebatı üyesi gibi “öncelikli hedef” olması durumunda atış yapma olasılığı artar.
Veya daha da önemlisi: Rus keskin nişancıları.
Da Vinci Kurtları adlı piyade taburunda görev yapan Ukraynalı keskin nişancı Marik, “Bazı iyi ve etkili insanlar var” dedi. “Birkaç tane ama bazıları da var. Bence asla bir düşmanı hafife almamalısın.
Ekibinin savaşın başlarında bir grup kişiyi tüfekleriyle değil topçu silahlarıyla öldürmeyi başardığını ve kimsenin kaçmamasını sağladığını söyledi. Ruslar da Ukraynalı keskin nişancıları gördüklerinde aynı şeyi yapmaya çalışıyorlar.
“Muhtemelen onları tamamen tesadüfen gördük” dedi.
İyi eğitimli bir keskin nişancı ekibi, geri çekilene veya fark edilip bastırılana veya ortadan kaldırılana kadar ön saflardaki varlığını taciz ve öldürme yoluyla duyurur. Bu genellikle keskin nişancılar için pozisyonlarını seçtikleri ve ateş ettikleri veya gözlem yaptıkları hassas bir danstır.
Yakın plan siper savaşının çılgın katliamının aksine, yüksek güçlü bir tüfek ve dürbünle başka bir insanı öldürmek, hesaplanmış ve bazen samimi bir deneyimdir. Özellikle uzun mesafelerde keskin nişancıların tetiği çekmeden önce saatlerce beklemesi ve hava durumu uygulamalarını, balistik hesap makinelerini ve not defterlerini kullanarak hedeflerini ayarlaması gerekir.
Ölümcül uzun menzilli atışlar için özel olarak tasarlanan mermiler ve kovanları, görev için mükemmel şekilde ağırlıklandırılmalarını sağlamak amacıyla genellikle keskin nişancılar tarafından “elle yükleme” adı verilen bir araya getiriliyor. Ukrayna silahlı kuvvetleri tarafından kullanılan çok sayıda kalibre göz önüne alındığında, yüksek kaliteli keskin nişancı mühimmatı elde etmek zordur, bu nedenle gönüllüler, birliklerin tedarikine yardımcı olmak için genellikle bunları ve keskin nişancı tüfeklerini özel olarak satın alırlar.
İsyancıların yerel halkla kusursuz bir şekilde kaynaştığı Irak ve Afganistan’daki savaşların ahlaki karmaşıklığıyla boğuşan Batılı birliklerin aksine, ülkelerini işgale karşı savunan Ukraynalı keskin nişancılar tetiği çekmenin açık bir gerekliliğini görüyor.
Bart’ın ekibinden bir başka keskin nişancı olan Raptor, “Diğer taraftaki insanları düşünüyorum; burada olmak istemeyebilirler ama buradalar” dedi. “Birini öldürmek doğal değil ama bu bizim işimiz.”
Aslında, savaş alanında drone birimleri ve diğerleriyle kaynaklar için rekabet eden keskin nişancılar için öldürmeler para birimidir. Bart’ın keskin nişancı ekibinin atışlarını kaydetmek için güçlü bir kamera kullanmasının nedenlerinden biri de budur.
Bart’ın ekibinin komutanı, “Bir sözümüz var: Video yoksa öldürme de yok” dedi.
Ancak keskin nişancılar insanları uzak mesafelerden vurmaktan çok daha fazlasını yapabilirler. Gerçekte, bir düşmanı öldürmek genellikle diğer önceliklerden oluşan uzun bir listenin son adımıdır: B. Keşif, saldıran birimlerin korunması ve topçu hedeflerinin yerleri.
Rüzgar değişimi
Öğleden sonra saat iki civarında rüzgar değişti. Artık soldan gelmiyordu, doğrudan mürettebatın bulunduğu yerin önünde patlayarak tüfeklerinin hızlı bir şekilde ayarlanmasını teşvik ediyordu.
Bu sıralarda, korkunç bir “FPV” drone (patlayıcılarla yüklü ucuz bir yarış drone) gökyüzünde belirdi ve yakınlara üç havan mermisi düştü. Ancak hiçbir Rus askeri ortaya çıkmadı; sadece kapıları çerçevelerine doğru sallayan ve keskin nişancıları binanın içine girmeye zorlayan gelen ve giden top mermileri vardı. Rüzgâr, molozların arasından uğuldayarak konumlarını gizlemeye yardımcı olan kamuflaj ağlarını delip geçiyordu.
Akşama doğru, zemin soğuduğunda ve batan güneş Rus binasının pencerelerinden parladığında, ekip uzaktaki bir odanın arka tarafında bir şey fark etti. Makineli tüfek mevzisi miydi, yoksa başka bir şey miydi?
Açık bir cevap olmadan ateş etmenin pek bir nedeni yoktu. Eğer geri dönseler ve bir ekip insansız hava aracı gönderse, bunu raporda söylerlerdi.
Ekip, akşamın erken saatleriyle karanlık arasında yavaş yavaş çantalarını topladı ve tüfeklerinin fermuarlarını çekti. Kamyona binip hızla uzaklaştılar. Cadde boyunca yıkılan evlerin iskeletleri artık yükselen ayın ışığıyla aydınlanıyordu.
Yurii Shyvala raporlamaya katkıda bulunmuştur.
Güney Ukrayna’da Rus işgali altındaki bir binanın bayrağı bir milden biraz daha uzaktaydı. Bir Rus askeri ortaya çıktığında, keskin nişancının büyük kalibreli mermisinin adamın göğsüne ulaşması yaklaşık dört saniye sürdü.
Dört kişilik keskin nişancı ekibinin lideri Bart, “Sabah ve akşam hareket ediyorlar” dedi.
Karanlıkta, zifiri karanlık sokakları geçerek, ışıkları kapalı bir kamyonete binerek ulaşmışlardı. Kırık camların üzerinden hızlı adımlarla tüfeklerini “saklanma noktası” olarak bilinen konumlarına yerleştirdiler.
Bart rahatladı ve kollarını, yarısı yıkılmış bir binanın molozları arasına gizlenmiş olan 20 kiloluk tüfeğinin arkasına gerdi. Hava kararmaya başlamıştı ve uzun bir gün olacaktı.
Rusya’nın Ukrayna’yı işgali, tanklar, insansız hava araçları ve seyir füzeleri tarafından desteklenen meşakkatli bir topçu savaşı olarak tanımlandıysa, o zaman keskin nişancının görünmez ve ölümcül rolü, savaş alanının sıklıkla gözden kaçan bir bölümünü işgal ediyor.
Yüksek teknolojili öldürme cihazlarının ve obüs ve havan toplarının keskin gücünün gölgesinde kalan Ukrayna’nın keskin nişancıları, daha ilkel bir savaş gücünün, yani piyadelerin bir parçası. Nispeten az sayıda var, ancak bir asırdan fazla bir süre önce, Birinci Dünya Savaşı’nda bir tüfekçinin tek atışta yüz adamı terörize edebildiği zamandan daha az önemli değiller.
Ancak modern teknoloji, özellikle de ön saflarda ölümcül gözlem araçları olarak hizmet veren küçük insansız hava araçlarının yaygınlaşması, gizli konumlardan keskin nişancı atmayı çok daha zor hale getirdi. Bu, Ukraynalı keskin nişancıları taktik değiştirmeye ya da hızlı bir ölümü göze almaya zorladı.
Bir Haberler ekibi, ülkenin güneyinde Ukraynalı bir keskin nişancı ekibiyle bir hafta geçirdi. İyi eğitimli tüfeklerden oluşan bir kadro tarafından yürütülen bu perde arkası savaşı anlamak için keskin nişancı görevleriyle ilgili raporları okuduk ve Ukrayna genelinde keskin nişancılar, eğitmenler ve stajyerlerle röportaj yaptık.
Temel beceriler
Bart’ın ekibinden yaklaşık 400 mil uzakta, 19. Ayrı Tüfek Taburu’ndan bir piyade olan 54 yaşındaki Volodymyr, bir atış poligonunda keskin nişancı eğitiminin ilk gününe hazırlanıyordu.
Önünde bir dizi doğrudan vuruşla dolu kağıt hedefler vardı. Ukrayna’da az sayıda resmi keskin nişancı okulu var ve eğitimin büyük kısmı özel sınıflarda, özel eğitim kurslarında ve ülke geneline dağılmış gönüllülerde veriliyor.
Bazı keskin nişancılar, bölgeyi geri almak için gerekli bir taktik olan siperlere saldırmaya odaklanmanın, bazı komutanlar için keskin nişancı eğitiminin daha az öncelikli hale gelmesinden şikayetçi.
Volodymyr, “Keskin nişancı olmak benim ve yoldaşlarımın kişisel arzusudur” dedi. “Temel becerilerimi geliştirmem gerekiyor çünkü ön tarafta buna zaman olmayacak.”
Bu makale için röportaj yapılan keskin nişancılar, kimliklerini korumak amacıyla yalnızca çağrı işaretleri veya adlarıyla tanımlanmalarını istedi.
Ukrayna ordusundaki keskin nişancıların sayısı kamuya açıklanmadı, ancak eğitmenler iki ana kategoriye ayrılmış birkaç bin keskin nişancı olduğunu tahmin ediyor. Çoğu, insanları yaklaşık 300 metre uzaktan vurabilen keskin nişancılar olarak biliniyor. Sık sık siperlerde yoldaşlarına destek veriyorlar.
İkinci kategori ise keskin nişancılar arasında “uzun menzilli atıcılar” olarak bilinen izci keskin nişancılardır. Bunlar, bir mil uzaktan ve ötesinden isabetli atış yapabilen ve tetiği hafifçe çekmeden önce rüzgarı, sıcaklığı ve barometrik basıncı (bir gözcü yardımıyla) okuyabilen az sayıdaki piyadedir.
Bir Eylül günü Volodymyr’in eğitmeni ona tam olarak şunu öğretti: tetiğin nasıl çekileceğini.
Eğitmen, “Tetiğin doğrudan namlu kanalına çekilmesi gerekiyor” dedi. “Eğer onu yana çekersen hedefi kaçırırsın. Eğer onu aşağı çekerseniz, bir sarsıntıya neden olursunuz, bu da atışın isabetliliğini de etkiler.”
Volodymyr dikkatle dinledi ve önüne yerleştirilen .338 kalibrelik tüfeğin arkasında durdu.
“Birçok kişi keskin nişancı olmaktan korkuyor çünkü keskin nişancıların düşmanın öncelikli hedeflerinden biri olduğuna dair bir algı var” dedi.
Öncelikli hedefler
Raporda, “Gece yarısı civarında, 2. pozisyondaki keskin nişancımız bir düşman makineli tüfek yuvasını gözlemledi” denildi. Bu yılın başlarında doğudaki Bakhmut kenti yakınlarında gerçekleştirilen bir keskin nişancı operasyonundan sonra yazıldı.
Rapor şöyle devam ediyordu: “Keskin nişancımız düşman makineli tüfek pozisyonuna geçti, çatışmada “doğrulanmış iki düşman” ve “olası bir düşman” öldürüldü.
Askeri çevrelerde keskin nişancılar “kuvvet çarpanları” olarak bilinir, bu da onların savaş alanında çok büyük bir etkiye sahip olabileceği anlamına gelir.
Ancak tetiği çekmenin, özellikle dronlar ve termal görüntüleme nişangahları çağında, keskin nişancıların, ne kadar iyi kamufle edilirlerse edilsinler, vücut ısılarından dolayı (elde edilmesi zor anti-silahlar olmadan) muhtemelen risk altında olmalarını sağlayan bir maliyeti vardır. ısı dişlisi). . Büyük kalibreli bir merminin namludan saniyede 2.700 feet’in üzerinde bir hızla çıkarken yaydığı toz, duman ve bazen parlama da açıkça görülebilmektedir.
Bu, hedefte görünen her Rus askerinin öldürmeye iyi bir aday olmadığı anlamına geliyor. Potansiyel ödül riskten ağır basmalıdır. Bu nedenle, askerin makineli tüfekçi, subay veya tanksavar füze mürettebatı üyesi gibi “öncelikli hedef” olması durumunda atış yapma olasılığı artar.
Veya daha da önemlisi: Rus keskin nişancıları.
Da Vinci Kurtları adlı piyade taburunda görev yapan Ukraynalı keskin nişancı Marik, “Bazı iyi ve etkili insanlar var” dedi. “Birkaç tane ama bazıları da var. Bence asla bir düşmanı hafife almamalısın.
Ekibinin savaşın başlarında bir grup kişiyi tüfekleriyle değil topçu silahlarıyla öldürmeyi başardığını ve kimsenin kaçmamasını sağladığını söyledi. Ruslar da Ukraynalı keskin nişancıları gördüklerinde aynı şeyi yapmaya çalışıyorlar.
“Muhtemelen onları tamamen tesadüfen gördük” dedi.
İyi eğitimli bir keskin nişancı ekibi, geri çekilene veya fark edilip bastırılana veya ortadan kaldırılana kadar ön saflardaki varlığını taciz ve öldürme yoluyla duyurur. Bu genellikle keskin nişancılar için pozisyonlarını seçtikleri ve ateş ettikleri veya gözlem yaptıkları hassas bir danstır.
Yakın plan siper savaşının çılgın katliamının aksine, yüksek güçlü bir tüfek ve dürbünle başka bir insanı öldürmek, hesaplanmış ve bazen samimi bir deneyimdir. Özellikle uzun mesafelerde keskin nişancıların tetiği çekmeden önce saatlerce beklemesi ve hava durumu uygulamalarını, balistik hesap makinelerini ve not defterlerini kullanarak hedeflerini ayarlaması gerekir.
Ölümcül uzun menzilli atışlar için özel olarak tasarlanan mermiler ve kovanları, görev için mükemmel şekilde ağırlıklandırılmalarını sağlamak amacıyla genellikle keskin nişancılar tarafından “elle yükleme” adı verilen bir araya getiriliyor. Ukrayna silahlı kuvvetleri tarafından kullanılan çok sayıda kalibre göz önüne alındığında, yüksek kaliteli keskin nişancı mühimmatı elde etmek zordur, bu nedenle gönüllüler, birliklerin tedarikine yardımcı olmak için genellikle bunları ve keskin nişancı tüfeklerini özel olarak satın alırlar.
İsyancıların yerel halkla kusursuz bir şekilde kaynaştığı Irak ve Afganistan’daki savaşların ahlaki karmaşıklığıyla boğuşan Batılı birliklerin aksine, ülkelerini işgale karşı savunan Ukraynalı keskin nişancılar tetiği çekmenin açık bir gerekliliğini görüyor.
Bart’ın ekibinden bir başka keskin nişancı olan Raptor, “Diğer taraftaki insanları düşünüyorum; burada olmak istemeyebilirler ama buradalar” dedi. “Birini öldürmek doğal değil ama bu bizim işimiz.”
Aslında, savaş alanında drone birimleri ve diğerleriyle kaynaklar için rekabet eden keskin nişancılar için öldürmeler para birimidir. Bart’ın keskin nişancı ekibinin atışlarını kaydetmek için güçlü bir kamera kullanmasının nedenlerinden biri de budur.
Bart’ın ekibinin komutanı, “Bir sözümüz var: Video yoksa öldürme de yok” dedi.
Ancak keskin nişancılar insanları uzak mesafelerden vurmaktan çok daha fazlasını yapabilirler. Gerçekte, bir düşmanı öldürmek genellikle diğer önceliklerden oluşan uzun bir listenin son adımıdır: B. Keşif, saldıran birimlerin korunması ve topçu hedeflerinin yerleri.
Rüzgar değişimi
Öğleden sonra saat iki civarında rüzgar değişti. Artık soldan gelmiyordu, doğrudan mürettebatın bulunduğu yerin önünde patlayarak tüfeklerinin hızlı bir şekilde ayarlanmasını teşvik ediyordu.
Bu sıralarda, korkunç bir “FPV” drone (patlayıcılarla yüklü ucuz bir yarış drone) gökyüzünde belirdi ve yakınlara üç havan mermisi düştü. Ancak hiçbir Rus askeri ortaya çıkmadı; sadece kapıları çerçevelerine doğru sallayan ve keskin nişancıları binanın içine girmeye zorlayan gelen ve giden top mermileri vardı. Rüzgâr, molozların arasından uğuldayarak konumlarını gizlemeye yardımcı olan kamuflaj ağlarını delip geçiyordu.
Akşama doğru, zemin soğuduğunda ve batan güneş Rus binasının pencerelerinden parladığında, ekip uzaktaki bir odanın arka tarafında bir şey fark etti. Makineli tüfek mevzisi miydi, yoksa başka bir şey miydi?
Açık bir cevap olmadan ateş etmenin pek bir nedeni yoktu. Eğer geri dönseler ve bir ekip insansız hava aracı gönderse, bunu raporda söylerlerdi.
Ekip, akşamın erken saatleriyle karanlık arasında yavaş yavaş çantalarını topladı ve tüfeklerinin fermuarlarını çekti. Kamyona binip hızla uzaklaştılar. Cadde boyunca yıkılan evlerin iskeletleri artık yükselen ayın ışığıyla aydınlanıyordu.
Yurii Shyvala raporlamaya katkıda bulunmuştur.