Konuşma Gecikmesi

BenMelek

New member
Bize manalı gelen birinci sözlerin çıkışı çocukta 1 yaşını bulsa da , lisan gelişimi daha anne karnında iken başlar. İşitme sisteminin gelişmeye başlamasıyla yaklaşık. 6.ayda fetus konuşma seslerini ayırt etmeye başlar. Doğduğunda ise neredeyse tam olarak duymaktadır. 2 ay civarında başlayan ve agulama, mırıldanma ,babıldama , birebir heceleri bir ortaya getirerek kendine has jargonlar oluşturma ve bize anlamsız gelen hecelerden daha sonra, beklenen manalı söze geçiş 12 ay civarında olmaktadır. 18 ay civarında çocuğun yaklaşık 10-50 sözlük bir dağarcığı olsa da söylemiş olduklerinin dörte biri anlaşılır seviyede kalabilir. 2 yaşına geldiğinde söz sayısının 200-300 e kadar çıkması ve konuşmanın da daha anlaşılır olması beklenir fakat bağlaç ve eklerden mahrum bir konuşmadır kelam konusu olan. İki buçuk yaşından daha sonra zamir kullanması ve dilbilgisi kurallarının lisana yerleşme periyodu başlar. 3 yaşındaki bir çocuk 3-4 sözlük cümleler kurabilir ve söylemiş olduklerinin yarısından birçok etraftakiler tarafınca anlaşılır seviyededir.

Dilin gelişimi, birden fazla vakit o denli olsa da kimi vakit bilişsel (zeka) gelişimi ile paralel seyretmeyebilir. Yani söyleneni anlayan alıcı lisanında sorun olmayan lakin söz edici lisanda gecikme yaşayan çocuklara rastlamak mümkündür.

Dil edinme hünerinde çocuklar içinde farklılıklar olabilir. İki yaşına gelmiş bulunmasına karşın çabucak hemen birkaç sözü olan lakin üç yaşına gerçek yaşıtlarını yakalayan, çoğunluğu erkek çocuklardan oluşan küçük bir küme bulunmaktadır. Lakin bu biçimde bir gurubun varlığının bilinirliği kimi vakit aksiliklere yol açmakta , bu çocukların uzmana getirilme müddetlerini geciktirmekte ve altta yatan farklı niçinlere yönelik erken müdahalenin önünü kesmektedir.

Kalıtsal (genetik) etmenler, beynin konuşma ile ilgili merkezlerinin gelişimi ile ilintili olan nörobiyolojik faktörler , sosyo-kültürel-ekonomik seviyenin yetersizliği üzere çevresel faktörler, işitme sıkıntıları, ağız/burun/boğaz yapısıyla ilgili anatomik problemler, otizm üzere nörogelişimsel durumlar, genetik sendromlar üzere tıbbi durumlardan ötürü beklenen lisan gelişmenini olmayabilir.

Konuşma gecikmesi her vakit bir bozukluk olduğu manasına gelmese de niçininin anlaşılması ve erken müdahale gelecekte ortaya çıkabilecek duygusal, bilişsel, davranışsal , tıbbi sıkıntıların önlenmesinde kilit bir değere sahiptir.

Dil hünerlerinde gerilik ile başvuran çocuklarda bilhassa otizm, işitme yetersizliği ve zihinsel yetersizliğin erken (ilk iki yaş) tanısı ve erken müdahale tedaviden sağlanabilecek faydalanımı arttırmaktadır.