İzmirliEfe
New member
Türk futbolunda 30 yılı aşkın bir müddetdir oyuncu, teknik adam, sportif yönetici ve kulüp sahibi olarak yer alan Fatih Karagümrük Spor Kulübü sahibi ve lideri Süleyman Hurma kıymetli açıklamalar yaptı.
Süleyman Hurma’nın Hürriyet Gazetesi’ne yaptığı açıklamaları şöyle;
Küçük yaşlarda futbolculuktan koptum, Turizm kesiminde çalışırken Karagümrük ekibinin hobi olarak 12-14 yaş kümesini çalıştırdım. O senelerda beni A kadroya yardımcı antrenör olarak çağırdılar. Evvel fazlaca sevindim lakin bu virüs bulaşırsa, muvaffakiyetle yürüttüğüm ve ailemin geçimini sağladığım işi de kaybederim endişesiyle ikisini de bıraktım. Fakat yazgıdan kaçılmıyor misali Sadri Şener’in acentesi ABC turizme transfer olunca Trabzonspor’un Turku maçına katıldım. Orada Faruk Özak’la tanıştım, seyahatte 3 gün boyunca futbol hakkında derin sohbetler ettik. Seyahatten döner dönmez bana menajerlik teklifi yaptı. Ailemin durumu epey âlâ değil, sıkıntı bir hayatım var, ‘Beni bu işin içine sokmayın epeyce düzgün olan işimi kaybettirmeyin’ dedim ancak dinletemedim.
Futbolla olan öyküm 3 periyot Trabzonspor, Harika Lig’de Samsunspor, Erzurumspor, 10 yıl Kayserispor, 1 yıl tekrar Trabzonspor ve Karagümrük macerasıyla 30 yılı geçtim.
“YÖNETİCİLER EMANETÇİ OLSA DA KEYFİ KARARLAR ALIYORLAR”
Sportif yöneticilik yapmak için futbolu bilmek yetmez, yönetmeyi, işe alma tekniklerini, müzakere tekniklerini, pazarlama tekniği bilmek, ortalamanın üzerinde yabancı lisan bilmek, entelektüel bir düzeyde olmak lazım. Bu kriterlere sahip bireye 3 bin dolar maaş verir, ‘Bana 20 milyon Euro’luk transferi yap’ derseniz olmaz. Yönetici yetkiyi devretmek istemiyor, teknik yöneticiler bir arada çalışmaktan keyif almıyor, tek yetkili olmak istiyor. Sportif yönetici futbolu yöneten kişi demektir. Teknik yöneticisi seçer-gönderir. Amatör anlayışla profesyonel takımlar yönetilemez. Yöneticiler emanetçi oldukları biçimde kendilerini kulübün sahibi üzere görüp orada keyfi kararlar alıyorlar.
“DÖNEM PERİYOT PARLAMA OLABİLİR ANCAK YETMEZ”
Türkiye’de futbolun her departmanını yıkıp bir daha yapılandırmamız gerekir. Bunu yapamazsak ne kulüplerimizi ne de futbolumuzu dilek ettiğimiz düzeye çıkartamayız, imkansızdır. Devir periyot parlamalar olabilir fakat ondan öteye gitmeyecektir. Futbolcu izleme, transferler, futbol iktisadı, alt yapılar, tesisleşme, sponsorluk düzeyimiz, bütçeleşme, ARGE, stadyum müdürleri kâfi kriterdeler mi… Büsbütün bir daha yapılanma şayet olmazsa yolun tıkandığı görünüyor.
“ÇOCUĞUM ÜZERE EMEK VERDİĞİM FUTBOLCULAR BANA DÜŞMAN OLDU”
Kayserispor’da 2 kere şampiyon olabilecek seviyede takım kurdum lakin ne koruyabildim ne de destek edebildim. halbuki şampiyon olup Avrupa kupalarına gidip futbolcumuzu satıp Ajax, Porto, Benfica üzere dünyada iz bırakmak istiyordum. Ancak oyuncum da teknik adamım da Liverpool’a gitmeyi değil F.Bahçe, Beşiktaş yahut G.Saray’dan gelen birinci teklifi kabul etmemi istedi. Televizyonlarda her yorumda kendini pazarlar üzere konuştu. Lider da ‘oyuncu satıp bir an evvel kulübü daha rahat yönetelim’ dedi. En dramatik olanı ise kendim bulup ulusal kadro düzeyine getirdiğim çocuğum üzere emek verdiğim futbolcular bana düşman oldular, “Beni yolla önüme kesme’ dediler.
“EVİMİ İPOTEK ETTİREREK KULÜBÜ SATIN ALDIM”
Kulüp almak istedim. Üst liglerden ekip almaya bütçem müsait değilken, çok bilgim ve deneyimimle alttan alacağım bir kulübü üst taşıyabileceğimi düşündüm. Sahip olduğum her şeyi sattım, oturduğum meskeni bankaya ipotek ettim ancak şükürler olsun ki başardım, ekibi Üstün Lig’e getirdim. Konutum hala ipotekli lakin benim için para puldan daha kıymetlisi bir iz bırakabilmek.
“TESİS VE STAT YAPAMAZSAM BU İŞİ BIRAKIRIM”
Kısa vadedeki maksadım Kragümrük’le 1-2 yıl ortasında Avrupa kupalarına katılmak, tesis ve stadum yaparsam hayli daha büyük gayelerin peşinde koşabilir, 3 yıl ortasında Sporting Lizbon üzere grupların düzeyine gelebiliriz. Tesis ve stat yapmayı başaramazsam bu işi bırakırım zira ben bir iş adamı değilim, diğer bir gelirim yok.
“CEVAP VERMEK ONURUMU KIRIYOR”
Geçen yıl dilenci üzere dolaşıp 10-12 başka alanda maç oynadık. Oyuncular yarın nerede çalışacağımızı soruyorlar. Dünyada devasa yükseklikte düzeylerde Dünya Kupası, Şampiyonlar Ligi finali oynamış meslekli futbolcularımızın bu sorusuna karşılık vermek onurumu kırıyor.
“4 BÜYÜKLERİN SEYİRCİ POTANSİYELİ DÜNYADA YOK”
Dünyada hiç bir kulübün bizim 4 büyüğümüzün sahip olduğu kadar bir seyirci potansiyeli yok. Manchester kenti 1 milyon nüfuslu bir kent. İki kadrosu var. Seyirci sayısı varsın 500 bin 500 bin bölüşsün. Ancak ortaya çıkarttıkları muvaffakiyet ve memleketler arası idare biçiminden dolayın dünyanın en kuvvetli kulübü olmuş.
“İYİ YÖNETİLSELER DÜNYANIN 4 BÜYÜKLERİ OLURLARDI”
2013 yılından beri söylüyorum, Türk futbolu kendisini organize etse, hakikat yönetilseydi bizim 4 büyük kulübümüz dünyanın en güçlü 4 kulübü ortasına girer, Real Madrid, Barcelona, Manchester United bizim kulüplerden daha sonra gelir. Ancak bu asla mümkün olmayacak demek kendimizi inkar etmek demek ve acı verir. Bizim bunu yapacak potansiyel ve gücümüz var. Kâfi ki her insanın isteği futbola ve ülkesine hizmet etmek olsun.
Türkiye’de taraftarlar kulüplerini değil sonuçları sahipleniyorlar bu yüzden uzun vadeli planlar yapılamıyor, taraftar bir periyot devir kendi kulüplerine aşık, devir dönem de kendi kulüplerine düşman oluyorlar.
“ANADOLU’DAN ŞAMPİYON ÇIKMASI İMKANSIZ”
Bu futbol nizamında Anadolu’dan bir şampiyon ekip çıkması imkansız. Şampiyon olsa bile o kulüp için yeterli mi olur makus mü olur tartışılır. Çünkü üretilen her muvaffakiyet sizi bir üst düzeye meydan okumaya iter. Buna hazır değilseniz o muvaffakiyet sizin felaketiniz, sonunuz olur. Hakikaten bunu Avrupa Ligi’ne katılan yahut şampiyon olmuş ekiplerimizde gördük. Oyuncularınızın tamamı fiyatını arttırır, hepsini kaybeder bir daha sonraki dönem yerine yenilerini koyamazsınız.
“FATİH TEKKE RONALDINHO KADAR DEĞERLİ”
Karagümrük’te bir vakit içinder minik grup hocasıydım. Oktay Derelioğlu ve Serdar Topraktepe 10 yaşında, ben 21 yaşındaydım. Oktay inanılmaz bir yetenek dünya çapında bir santrafordu. Bence Oktay Real Madrid, Barcelona üzere yerlerde hayli uzun müddet oynamalıydı. Ülkemizdeki ömür şartları, eğitim, futbol iklimi yüzünden olmadı, fazlaca yazık oldu. Fatih Tekke de benim gözümde Ronaldinho kadar pahalı. Bercelona’da keşke 10 yıl o oynasaydı, oynayabilirdi. Hami de, Sergen de o seviyelerde oyunculardı.
“AVRUPA FUTBOLUNUN 20 YIL GERİSİNDEYİZ”
Türk futbolunun taktik düzeyi neredeyse sıfır. Burada futbol doğaçlama oynanıyor, yani günlük. Kendi kadromu da buna dahil ederek söylüyorum biz Avrupa’nın en az 20 yıl gerisindeyiz. Bir ülkenin futbolunun gelmesi için 1-2 ekibin düzgün olması yetmiyor. Bütün ekiplerin futbol oynamayı istemesi lazım.
Türkiye’de rakip oynayamasın diye çimlerini bilerek kesmeyen, tabanı bilerek rezalet düzeyde tutan gruplar var. Gol attıktan daha sonra yerden kalkmayan, 78’de kazandığı frikiği oyalaya oyalaya 83’te kullanan gruplar, korner, taç, autu oyalayan, bilerek kendini yere atan, top kendisinden çıktığı biçimde yemin billah palavra söyleyen, rakibin ağzına vurduğu biçimde ‘dokunmadım’ diyen futbolcular var.
“HAKEM OYNAMAK İSTEYENDEN YANA TUTUM ALMALI”
Taraftar da 50 bin şahısla hakemi baskı altına almak istiyor, sonunda da adalet istiyor. Hakem halini oynamak isteyenden yana koyması lazım. Kazanmayı bu türlü istersek, bu türlü kazanmayı beğenilen görüyorsak futbol gelişemez.
Avrupa’nın futbolda en geri ülkeleri bile sıralamada bizi geçti biz süratle geriye hakikat gidiyoruz. Kimi şeyleri düzeltemezsek 3-4 sene ortasında çocukluğumuzdaki üzere yalnızca Malta, San Marino’yu yenen ülke durumuna gelebiliriz.
“FUTBOLU NAMUS SIKINTISI HALİNDEN ÇIKARMALIYIZ”
Avrupa’da futbol bir cümbüş üzere, beşerler maça geliyor hoş bir gün geçirip konuta dönüyorlar. Futbolu bir namus problemi, bir mevt kalım sorunu, bir hayat problemi, intihar etme sorunu halinden çıkarmalıyız. Futbolcu çıkıp ‘Suç bizde’ diyor. Ortada cürüm yok ki, bu bir oyun. Futbolun neresini sorsanız başka sorunlu yerle bir kontağı var. Bu yüzden birini çözmek hiçbir işi yaramıyor.
“RAKİBİ TAKTİK OLARAK ÇÖZECEK BİLGİYE SAHİP OLMADIĞIMIZI ANLAYAMADIK”
Hakan Çalhanoğlu’nu herkes ulusal kadroda eleştiriyor. Bu olabilir mi hem Milan, hem İnter hem Bundesliga’da bu kadar başarılı olan bir oyuncu ulusal kadromuzda âlâ onayamıyor olmasında hatası kendimizde aramamızın bir manası olabilir mi? Bundan komik bir şey olabilir mi? Bir sürü yorumcu çıkıp ‘Bu Hakan Çalhanoğlu’nun ne oynadığını bir türlü anlayamadım’ diyebiliyor. esasen sen anlayabilsen bizim futbolumuz bu noktada olmayacak. Sen anlamadığın için ve anlamadan yorum yaptığın için biz bu durumdayız.
Hollanda’ya yenildik, 6 gol yedik, kimse niçin yenildiğimizi konuşmadı. Anlayamadık, kimsenin bir fikri yok. Birisi hocayı birisi oyuncuyu suçluyor. Biz taktik olarak rakibimizin alanda oynadığı oyunu anlayıp onu çözebilecek bilgiye sahip olmadığımızı anlayamadık.
“GECE 2’DE PASTIRMALI PİDE…”
İşler uygun giderken gece yarısı 02.00’de ulusal grup oteline pastırmalı pide geldiğini biliyorum ve bu ‘Helal olsun ne kadar âlâ bir beraberlik var, uyumak yerine birlikte oturmayı tercih ediyor’ denir, işler makus giderse ‘Bu saatte pastırmalı pide yersen yarın onayamazsın’ denir.
“FARIOLI’YE TEKLİF YOK, UZUN VADELİ PLANIM VAR”
Hocamız Francesco Farioli ile alakalı bir transfer bilgisi bana çabucak hemen ulaşmadı. Benim hocamızla epey önemli, uzun vadeli planlarım var. Farioli’nin epeyce büyük muvaffakiyetler elde edeceğini, dünya çapında bir hoca olacağını biliyorum. Yolu ve gidişatı epey yeterli, hayli uygun ekiplerde olacağı aşikar. Onunla yıllarce çalışmayı epey isteriz fakat hoca kendisini öbür bir yere hazır görüyorsa, onu burada tutmanın bana vereceği ziyanı daha evvel yaşadım. Oyuncumuz Bertolacci’yi de yurt içi va haricinden gelip izlediklerini biliyorum. Vakti gelince her şey netleşir.
Süleyman Hurma’nın Hürriyet Gazetesi’ne yaptığı açıklamaları şöyle;
Küçük yaşlarda futbolculuktan koptum, Turizm kesiminde çalışırken Karagümrük ekibinin hobi olarak 12-14 yaş kümesini çalıştırdım. O senelerda beni A kadroya yardımcı antrenör olarak çağırdılar. Evvel fazlaca sevindim lakin bu virüs bulaşırsa, muvaffakiyetle yürüttüğüm ve ailemin geçimini sağladığım işi de kaybederim endişesiyle ikisini de bıraktım. Fakat yazgıdan kaçılmıyor misali Sadri Şener’in acentesi ABC turizme transfer olunca Trabzonspor’un Turku maçına katıldım. Orada Faruk Özak’la tanıştım, seyahatte 3 gün boyunca futbol hakkında derin sohbetler ettik. Seyahatten döner dönmez bana menajerlik teklifi yaptı. Ailemin durumu epey âlâ değil, sıkıntı bir hayatım var, ‘Beni bu işin içine sokmayın epeyce düzgün olan işimi kaybettirmeyin’ dedim ancak dinletemedim.
Futbolla olan öyküm 3 periyot Trabzonspor, Harika Lig’de Samsunspor, Erzurumspor, 10 yıl Kayserispor, 1 yıl tekrar Trabzonspor ve Karagümrük macerasıyla 30 yılı geçtim.
“YÖNETİCİLER EMANETÇİ OLSA DA KEYFİ KARARLAR ALIYORLAR”
Sportif yöneticilik yapmak için futbolu bilmek yetmez, yönetmeyi, işe alma tekniklerini, müzakere tekniklerini, pazarlama tekniği bilmek, ortalamanın üzerinde yabancı lisan bilmek, entelektüel bir düzeyde olmak lazım. Bu kriterlere sahip bireye 3 bin dolar maaş verir, ‘Bana 20 milyon Euro’luk transferi yap’ derseniz olmaz. Yönetici yetkiyi devretmek istemiyor, teknik yöneticiler bir arada çalışmaktan keyif almıyor, tek yetkili olmak istiyor. Sportif yönetici futbolu yöneten kişi demektir. Teknik yöneticisi seçer-gönderir. Amatör anlayışla profesyonel takımlar yönetilemez. Yöneticiler emanetçi oldukları biçimde kendilerini kulübün sahibi üzere görüp orada keyfi kararlar alıyorlar.
“DÖNEM PERİYOT PARLAMA OLABİLİR ANCAK YETMEZ”
Türkiye’de futbolun her departmanını yıkıp bir daha yapılandırmamız gerekir. Bunu yapamazsak ne kulüplerimizi ne de futbolumuzu dilek ettiğimiz düzeye çıkartamayız, imkansızdır. Devir periyot parlamalar olabilir fakat ondan öteye gitmeyecektir. Futbolcu izleme, transferler, futbol iktisadı, alt yapılar, tesisleşme, sponsorluk düzeyimiz, bütçeleşme, ARGE, stadyum müdürleri kâfi kriterdeler mi… Büsbütün bir daha yapılanma şayet olmazsa yolun tıkandığı görünüyor.
“ÇOCUĞUM ÜZERE EMEK VERDİĞİM FUTBOLCULAR BANA DÜŞMAN OLDU”
Kayserispor’da 2 kere şampiyon olabilecek seviyede takım kurdum lakin ne koruyabildim ne de destek edebildim. halbuki şampiyon olup Avrupa kupalarına gidip futbolcumuzu satıp Ajax, Porto, Benfica üzere dünyada iz bırakmak istiyordum. Ancak oyuncum da teknik adamım da Liverpool’a gitmeyi değil F.Bahçe, Beşiktaş yahut G.Saray’dan gelen birinci teklifi kabul etmemi istedi. Televizyonlarda her yorumda kendini pazarlar üzere konuştu. Lider da ‘oyuncu satıp bir an evvel kulübü daha rahat yönetelim’ dedi. En dramatik olanı ise kendim bulup ulusal kadro düzeyine getirdiğim çocuğum üzere emek verdiğim futbolcular bana düşman oldular, “Beni yolla önüme kesme’ dediler.
“EVİMİ İPOTEK ETTİREREK KULÜBÜ SATIN ALDIM”
Kulüp almak istedim. Üst liglerden ekip almaya bütçem müsait değilken, çok bilgim ve deneyimimle alttan alacağım bir kulübü üst taşıyabileceğimi düşündüm. Sahip olduğum her şeyi sattım, oturduğum meskeni bankaya ipotek ettim ancak şükürler olsun ki başardım, ekibi Üstün Lig’e getirdim. Konutum hala ipotekli lakin benim için para puldan daha kıymetlisi bir iz bırakabilmek.
“TESİS VE STAT YAPAMAZSAM BU İŞİ BIRAKIRIM”
Kısa vadedeki maksadım Kragümrük’le 1-2 yıl ortasında Avrupa kupalarına katılmak, tesis ve stadum yaparsam hayli daha büyük gayelerin peşinde koşabilir, 3 yıl ortasında Sporting Lizbon üzere grupların düzeyine gelebiliriz. Tesis ve stat yapmayı başaramazsam bu işi bırakırım zira ben bir iş adamı değilim, diğer bir gelirim yok.
“CEVAP VERMEK ONURUMU KIRIYOR”
Geçen yıl dilenci üzere dolaşıp 10-12 başka alanda maç oynadık. Oyuncular yarın nerede çalışacağımızı soruyorlar. Dünyada devasa yükseklikte düzeylerde Dünya Kupası, Şampiyonlar Ligi finali oynamış meslekli futbolcularımızın bu sorusuna karşılık vermek onurumu kırıyor.
“4 BÜYÜKLERİN SEYİRCİ POTANSİYELİ DÜNYADA YOK”
Dünyada hiç bir kulübün bizim 4 büyüğümüzün sahip olduğu kadar bir seyirci potansiyeli yok. Manchester kenti 1 milyon nüfuslu bir kent. İki kadrosu var. Seyirci sayısı varsın 500 bin 500 bin bölüşsün. Ancak ortaya çıkarttıkları muvaffakiyet ve memleketler arası idare biçiminden dolayın dünyanın en kuvvetli kulübü olmuş.
“İYİ YÖNETİLSELER DÜNYANIN 4 BÜYÜKLERİ OLURLARDI”
2013 yılından beri söylüyorum, Türk futbolu kendisini organize etse, hakikat yönetilseydi bizim 4 büyük kulübümüz dünyanın en güçlü 4 kulübü ortasına girer, Real Madrid, Barcelona, Manchester United bizim kulüplerden daha sonra gelir. Ancak bu asla mümkün olmayacak demek kendimizi inkar etmek demek ve acı verir. Bizim bunu yapacak potansiyel ve gücümüz var. Kâfi ki her insanın isteği futbola ve ülkesine hizmet etmek olsun.
Türkiye’de taraftarlar kulüplerini değil sonuçları sahipleniyorlar bu yüzden uzun vadeli planlar yapılamıyor, taraftar bir periyot devir kendi kulüplerine aşık, devir dönem de kendi kulüplerine düşman oluyorlar.
“ANADOLU’DAN ŞAMPİYON ÇIKMASI İMKANSIZ”
Bu futbol nizamında Anadolu’dan bir şampiyon ekip çıkması imkansız. Şampiyon olsa bile o kulüp için yeterli mi olur makus mü olur tartışılır. Çünkü üretilen her muvaffakiyet sizi bir üst düzeye meydan okumaya iter. Buna hazır değilseniz o muvaffakiyet sizin felaketiniz, sonunuz olur. Hakikaten bunu Avrupa Ligi’ne katılan yahut şampiyon olmuş ekiplerimizde gördük. Oyuncularınızın tamamı fiyatını arttırır, hepsini kaybeder bir daha sonraki dönem yerine yenilerini koyamazsınız.
“FATİH TEKKE RONALDINHO KADAR DEĞERLİ”
Karagümrük’te bir vakit içinder minik grup hocasıydım. Oktay Derelioğlu ve Serdar Topraktepe 10 yaşında, ben 21 yaşındaydım. Oktay inanılmaz bir yetenek dünya çapında bir santrafordu. Bence Oktay Real Madrid, Barcelona üzere yerlerde hayli uzun müddet oynamalıydı. Ülkemizdeki ömür şartları, eğitim, futbol iklimi yüzünden olmadı, fazlaca yazık oldu. Fatih Tekke de benim gözümde Ronaldinho kadar pahalı. Bercelona’da keşke 10 yıl o oynasaydı, oynayabilirdi. Hami de, Sergen de o seviyelerde oyunculardı.
“AVRUPA FUTBOLUNUN 20 YIL GERİSİNDEYİZ”
Türk futbolunun taktik düzeyi neredeyse sıfır. Burada futbol doğaçlama oynanıyor, yani günlük. Kendi kadromu da buna dahil ederek söylüyorum biz Avrupa’nın en az 20 yıl gerisindeyiz. Bir ülkenin futbolunun gelmesi için 1-2 ekibin düzgün olması yetmiyor. Bütün ekiplerin futbol oynamayı istemesi lazım.
Türkiye’de rakip oynayamasın diye çimlerini bilerek kesmeyen, tabanı bilerek rezalet düzeyde tutan gruplar var. Gol attıktan daha sonra yerden kalkmayan, 78’de kazandığı frikiği oyalaya oyalaya 83’te kullanan gruplar, korner, taç, autu oyalayan, bilerek kendini yere atan, top kendisinden çıktığı biçimde yemin billah palavra söyleyen, rakibin ağzına vurduğu biçimde ‘dokunmadım’ diyen futbolcular var.
“HAKEM OYNAMAK İSTEYENDEN YANA TUTUM ALMALI”
Taraftar da 50 bin şahısla hakemi baskı altına almak istiyor, sonunda da adalet istiyor. Hakem halini oynamak isteyenden yana koyması lazım. Kazanmayı bu türlü istersek, bu türlü kazanmayı beğenilen görüyorsak futbol gelişemez.
Avrupa’nın futbolda en geri ülkeleri bile sıralamada bizi geçti biz süratle geriye hakikat gidiyoruz. Kimi şeyleri düzeltemezsek 3-4 sene ortasında çocukluğumuzdaki üzere yalnızca Malta, San Marino’yu yenen ülke durumuna gelebiliriz.
“FUTBOLU NAMUS SIKINTISI HALİNDEN ÇIKARMALIYIZ”
Avrupa’da futbol bir cümbüş üzere, beşerler maça geliyor hoş bir gün geçirip konuta dönüyorlar. Futbolu bir namus problemi, bir mevt kalım sorunu, bir hayat problemi, intihar etme sorunu halinden çıkarmalıyız. Futbolcu çıkıp ‘Suç bizde’ diyor. Ortada cürüm yok ki, bu bir oyun. Futbolun neresini sorsanız başka sorunlu yerle bir kontağı var. Bu yüzden birini çözmek hiçbir işi yaramıyor.
“RAKİBİ TAKTİK OLARAK ÇÖZECEK BİLGİYE SAHİP OLMADIĞIMIZI ANLAYAMADIK”
Hakan Çalhanoğlu’nu herkes ulusal kadroda eleştiriyor. Bu olabilir mi hem Milan, hem İnter hem Bundesliga’da bu kadar başarılı olan bir oyuncu ulusal kadromuzda âlâ onayamıyor olmasında hatası kendimizde aramamızın bir manası olabilir mi? Bundan komik bir şey olabilir mi? Bir sürü yorumcu çıkıp ‘Bu Hakan Çalhanoğlu’nun ne oynadığını bir türlü anlayamadım’ diyebiliyor. esasen sen anlayabilsen bizim futbolumuz bu noktada olmayacak. Sen anlamadığın için ve anlamadan yorum yaptığın için biz bu durumdayız.
Hollanda’ya yenildik, 6 gol yedik, kimse niçin yenildiğimizi konuşmadı. Anlayamadık, kimsenin bir fikri yok. Birisi hocayı birisi oyuncuyu suçluyor. Biz taktik olarak rakibimizin alanda oynadığı oyunu anlayıp onu çözebilecek bilgiye sahip olmadığımızı anlayamadık.
“GECE 2’DE PASTIRMALI PİDE…”
İşler uygun giderken gece yarısı 02.00’de ulusal grup oteline pastırmalı pide geldiğini biliyorum ve bu ‘Helal olsun ne kadar âlâ bir beraberlik var, uyumak yerine birlikte oturmayı tercih ediyor’ denir, işler makus giderse ‘Bu saatte pastırmalı pide yersen yarın onayamazsın’ denir.
“FARIOLI’YE TEKLİF YOK, UZUN VADELİ PLANIM VAR”
Hocamız Francesco Farioli ile alakalı bir transfer bilgisi bana çabucak hemen ulaşmadı. Benim hocamızla epey önemli, uzun vadeli planlarım var. Farioli’nin epeyce büyük muvaffakiyetler elde edeceğini, dünya çapında bir hoca olacağını biliyorum. Yolu ve gidişatı epey yeterli, hayli uygun ekiplerde olacağı aşikar. Onunla yıllarce çalışmayı epey isteriz fakat hoca kendisini öbür bir yere hazır görüyorsa, onu burada tutmanın bana vereceği ziyanı daha evvel yaşadım. Oyuncumuz Bertolacci’yi de yurt içi va haricinden gelip izlediklerini biliyorum. Vakti gelince her şey netleşir.