Sezai55
New member
Seçim istatistikleri çılgın bir bilim ise, Sardunya hatta daha da fazlası. Nedenini kimse bilmiyor ama bu sefer de tahminlere ve ardından oylamaya eşlik eden belirsizlik ve sürpriz konusundaki itibar önemli ölçüde doğrulandı. Neyse Bingo!
Doğru, diğerlerinden daha özel seçimler var, ancak bu genellikle gerçekleştikleri ana, tetikledikleri beklentinin derecesine ve onları yerel sınırları aşmaya muktedir kılan bağlama bağlıdır. İkinci durumda, tarihsel olarak öngörülemeyen ve ulusal düzeyde yüksek düzeyde yankılara maruz kalan Sardunya'nın sonucu, düzenliliği güçlendiriyor. Buna, sayımın tekrarlanan yavaşlığı, sözde ama aynı zamanda Hamlet benzeri “tuzak” ve ne yazık ki aynı zamanda duygu tükendiğinde, Roma'daki partilerin liderlerinin düne kadar bu kadar istekli oldukları kesinliği de ekleniyor. uçağa binip adada el sıkışarak birkaç gün geçirmek, eh, uzun bir süre orada görülmeyecekleri kesin, kim yediyse, iyi geceler.
Ama şimdi, oylarını sandığa koyanların kaderinin çok ötesine geçen bir şey oldu. Adayı kamusal sahnenin merkezine yerleştiren ve bunun ilk kez olmadığını, pek çok şeyin buradan başlayıp bitebileceğini hatırlatacak kadar uzun süre orada kalmasını sağlayan bir şey.
Oy verme konusunda Sardunya'nın neden bu kadar özel olduğuna gelince, potansiyel olarak tuhaf olmasının yanı sıra doğal olarak ampirik olan bazı hipotezleri riske atmak mümkün. Belki de testi her seferinde bir tür Süper Ankete dönüştüren, İtalya'daki seçmenlerin yalnızca yüzde 3'ü olan az sayıdaki seçmendir ve üstelik ücretsiz. Belki de küçük örnekle karşılaştırıldığında, Sardunya'nın İtalya'ya tarihi ve nihayetinde siyasi sınıfın niteliği kazandırılmıştır. Gramsci'den ve biraz da Togliatti'den başka, şeref kürsüsü Birinci Cumhuriyet Cumhuriyetin iki cumhurbaşkanının, Segni ve Cossiga'nın, ardından Emilio Lussu, Berlinguer'in, baba ve erkek kardeşle birlikte Mariotto Segni, Arturo Parisi ve diğerlerinin adlarını gösterir.
Yazılacak bir oyun
kaydeden Stefano Folli
26 Şubat 2024
İtalya'ya olan coğrafi mesafenin de bununla bir ilgisi olmalı ve dürüst olmak gerekirse, suçluluk duygusu ya da merkezi devletin birçok kez vaat ettiği ve insanları ya da tercih ederseniz Sardunya halklarını aldattığı samanın bile bununla bir ilgisi olmalı. ve hatta seçimler altında, dolayısıyla iş, çevre, iç ulaşımdaki kolaylıklar, kültürel öneriler ve fantazmagoriler ve ardından, uzun bir sessizliğin ardından, Sardunya'da başka bir askeri üssün boşaltılması fikri veya nükleer silahlardan kurtulmak için bazı şeytanlıklar ortaya çıkıyor atık.
Sonra da garip oy verdiklerini söylüyor. Bu nedenle adada, diğer pek çok bölgenin aksine, yönetenlerin iktidarda kalması asla söz konusu değildir. Önemli olan çoğunluğu, cumhurbaşkanını, her şeyi değiştirmek ama her seferinde bu bir piyango ve mücadele, üstelik çekimserliğin artması. Bununla birlikte, Sardunya'daki seçimler de aynı şeyi veya tam da bu anormallik nedeniyle, şüphe götürmez bir siyasi öneme sahip, hatta çoğu zaman eğilime aykırı ve hatta kendi tarzlarında kehanet niteliğinde beklentiler sunuyor.
Sardunya'da yarış dışı kalan Azione ve Iv başarısız oldu. Ancak Calenda ısrar ediyor: “Yolumuz değişmiyor”
kaydeden Giovanna Casadio
27 Şubat 2024
1999'daki oylamada büyük bir toparlanma bekleniyordu. Berlusconi ertesi yıl eve kimi gönderdi D'Alema ve 2001 yılında büyük bir iktidar tutkusu ve bir hükümdarın estetik nitelikleriyle Palazzo Chigi'de göreve başladı. Ancak 2004'te Sardinyalıların oyu Soru, bu hırsların başarısız olduğunu ve Şövalye'nin estetiğinin de çok fazla tozlaştığını belirtti; Öyle ki ertesi yıl ikinci Berlusconi hükümeti düştü.
Öte yandan 2009 seçimleri bitkin sekreteryanın belini kıran bardağı taşıran son damla oldu. Veltroni veya eğer görüntü çok ayrıntılı görünüyorsa, çoğunluk odaklı Demokrat Parti hayaline son bir darbe olarak işlev gördüler. Bu durumda bile saymanın yavaşlığı çileden çıkarıcıydı. Soru'nun kaybettiği çok açıktı ve Cappellacci'nin zaferi daha da netleşti ancak belli sayıda bölümün sonuçları eksik kaldığı için başkan ilan edilemedi. Ancak Veltroni o noktada çoktan istifa etmişti.
Renzian döneminin ilk yılı olan 2014'te, Demokrat Parti öyle bir karmaşa yaratmayı başardı ki, vali adayı son anda geri çekildi, ancak onun yerine geçen ve merkez soldan bağımsız bir geçici çözüm yine de oldukça iyi bir şekilde kazandı. O seçimlerde ortaya çıktı Michela Murgia“Sardegna Mümkün” adlı listede yüzde 10,32 oy alarak lider konumda yer alıyor.
Bir dahaki sefere, 2019'du, Sardunya birkaç aylık Avrupa başarısını duyurdu Salvini, daha sonra Papeete'de uzlaştı; ama aynı zamanda Grillina dalgasının tükenmekte olduğunu da çok açık bir şekilde belirtti. Yanal düşünceye ve dijital viralliğe küçük ve müstehcen bir gezi: Palazzo di Montecitorio'nun altında yaşlı bir kadının, Sardunya'daki oylamanın hükümet üzerindeki etkisi hakkında yorum yapan gazetecinin arkasına kazara gelmesi ve bağırması tam da o oturuma yakındı. planlanmamış olanın uğursuz zaferi: “Lanet olsun sana!”.
Görebildiğimiz gibi, kehanetler ve inkarlar, süreklilik ve asimetriler, döngüler ve labirentler arasında Sardunya'daki seçimler, daha önce hiç bu son olayda olduğu gibi dikkate değer bir son sunmayan büyük, küçük bir politik roman oluşturuyor. Bu sefer oyların iktidara etkisi olduğunu inkar etmek çok zor olacak. Todde'un zaferiyle, yarından itibaren kimin elinde olursa olsun daha az komuta edeceğini inkar etmek çok zor olacak.
Doğru, diğerlerinden daha özel seçimler var, ancak bu genellikle gerçekleştikleri ana, tetikledikleri beklentinin derecesine ve onları yerel sınırları aşmaya muktedir kılan bağlama bağlıdır. İkinci durumda, tarihsel olarak öngörülemeyen ve ulusal düzeyde yüksek düzeyde yankılara maruz kalan Sardunya'nın sonucu, düzenliliği güçlendiriyor. Buna, sayımın tekrarlanan yavaşlığı, sözde ama aynı zamanda Hamlet benzeri “tuzak” ve ne yazık ki aynı zamanda duygu tükendiğinde, Roma'daki partilerin liderlerinin düne kadar bu kadar istekli oldukları kesinliği de ekleniyor. uçağa binip adada el sıkışarak birkaç gün geçirmek, eh, uzun bir süre orada görülmeyecekleri kesin, kim yediyse, iyi geceler.
Ama şimdi, oylarını sandığa koyanların kaderinin çok ötesine geçen bir şey oldu. Adayı kamusal sahnenin merkezine yerleştiren ve bunun ilk kez olmadığını, pek çok şeyin buradan başlayıp bitebileceğini hatırlatacak kadar uzun süre orada kalmasını sağlayan bir şey.
Oy verme konusunda Sardunya'nın neden bu kadar özel olduğuna gelince, potansiyel olarak tuhaf olmasının yanı sıra doğal olarak ampirik olan bazı hipotezleri riske atmak mümkün. Belki de testi her seferinde bir tür Süper Ankete dönüştüren, İtalya'daki seçmenlerin yalnızca yüzde 3'ü olan az sayıdaki seçmendir ve üstelik ücretsiz. Belki de küçük örnekle karşılaştırıldığında, Sardunya'nın İtalya'ya tarihi ve nihayetinde siyasi sınıfın niteliği kazandırılmıştır. Gramsci'den ve biraz da Togliatti'den başka, şeref kürsüsü Birinci Cumhuriyet Cumhuriyetin iki cumhurbaşkanının, Segni ve Cossiga'nın, ardından Emilio Lussu, Berlinguer'in, baba ve erkek kardeşle birlikte Mariotto Segni, Arturo Parisi ve diğerlerinin adlarını gösterir.
Yazılacak bir oyun
kaydeden Stefano Folli
26 Şubat 2024
İtalya'ya olan coğrafi mesafenin de bununla bir ilgisi olmalı ve dürüst olmak gerekirse, suçluluk duygusu ya da merkezi devletin birçok kez vaat ettiği ve insanları ya da tercih ederseniz Sardunya halklarını aldattığı samanın bile bununla bir ilgisi olmalı. ve hatta seçimler altında, dolayısıyla iş, çevre, iç ulaşımdaki kolaylıklar, kültürel öneriler ve fantazmagoriler ve ardından, uzun bir sessizliğin ardından, Sardunya'da başka bir askeri üssün boşaltılması fikri veya nükleer silahlardan kurtulmak için bazı şeytanlıklar ortaya çıkıyor atık.
Sonra da garip oy verdiklerini söylüyor. Bu nedenle adada, diğer pek çok bölgenin aksine, yönetenlerin iktidarda kalması asla söz konusu değildir. Önemli olan çoğunluğu, cumhurbaşkanını, her şeyi değiştirmek ama her seferinde bu bir piyango ve mücadele, üstelik çekimserliğin artması. Bununla birlikte, Sardunya'daki seçimler de aynı şeyi veya tam da bu anormallik nedeniyle, şüphe götürmez bir siyasi öneme sahip, hatta çoğu zaman eğilime aykırı ve hatta kendi tarzlarında kehanet niteliğinde beklentiler sunuyor.
Sardunya'da yarış dışı kalan Azione ve Iv başarısız oldu. Ancak Calenda ısrar ediyor: “Yolumuz değişmiyor”
kaydeden Giovanna Casadio
27 Şubat 2024
1999'daki oylamada büyük bir toparlanma bekleniyordu. Berlusconi ertesi yıl eve kimi gönderdi D'Alema ve 2001 yılında büyük bir iktidar tutkusu ve bir hükümdarın estetik nitelikleriyle Palazzo Chigi'de göreve başladı. Ancak 2004'te Sardinyalıların oyu Soru, bu hırsların başarısız olduğunu ve Şövalye'nin estetiğinin de çok fazla tozlaştığını belirtti; Öyle ki ertesi yıl ikinci Berlusconi hükümeti düştü.
Öte yandan 2009 seçimleri bitkin sekreteryanın belini kıran bardağı taşıran son damla oldu. Veltroni veya eğer görüntü çok ayrıntılı görünüyorsa, çoğunluk odaklı Demokrat Parti hayaline son bir darbe olarak işlev gördüler. Bu durumda bile saymanın yavaşlığı çileden çıkarıcıydı. Soru'nun kaybettiği çok açıktı ve Cappellacci'nin zaferi daha da netleşti ancak belli sayıda bölümün sonuçları eksik kaldığı için başkan ilan edilemedi. Ancak Veltroni o noktada çoktan istifa etmişti.
Renzian döneminin ilk yılı olan 2014'te, Demokrat Parti öyle bir karmaşa yaratmayı başardı ki, vali adayı son anda geri çekildi, ancak onun yerine geçen ve merkez soldan bağımsız bir geçici çözüm yine de oldukça iyi bir şekilde kazandı. O seçimlerde ortaya çıktı Michela Murgia“Sardegna Mümkün” adlı listede yüzde 10,32 oy alarak lider konumda yer alıyor.
Bir dahaki sefere, 2019'du, Sardunya birkaç aylık Avrupa başarısını duyurdu Salvini, daha sonra Papeete'de uzlaştı; ama aynı zamanda Grillina dalgasının tükenmekte olduğunu da çok açık bir şekilde belirtti. Yanal düşünceye ve dijital viralliğe küçük ve müstehcen bir gezi: Palazzo di Montecitorio'nun altında yaşlı bir kadının, Sardunya'daki oylamanın hükümet üzerindeki etkisi hakkında yorum yapan gazetecinin arkasına kazara gelmesi ve bağırması tam da o oturuma yakındı. planlanmamış olanın uğursuz zaferi: “Lanet olsun sana!”.
Görebildiğimiz gibi, kehanetler ve inkarlar, süreklilik ve asimetriler, döngüler ve labirentler arasında Sardunya'daki seçimler, daha önce hiç bu son olayda olduğu gibi dikkate değer bir son sunmayan büyük, küçük bir politik roman oluşturuyor. Bu sefer oyların iktidara etkisi olduğunu inkar etmek çok zor olacak. Todde'un zaferiyle, yarından itibaren kimin elinde olursa olsun daha az komuta edeceğini inkar etmek çok zor olacak.