BenMelek
New member
Sabahı bizi alacak bir tekne arayarak rıhtımda dolaşarak geçirdik. Sonunda bir kaptan bulduğumuzda hava daha da kötüye gitti. Çeşitli görünümlerinin yanı sıra, tek motorlu aracıyla haftada birkaç kez Carriacou’ya gitti ve 2020’de tek benzin istasyonunu ölümcül bir patlama nedeniyle kaybeden Union Adası’nda satmak üzere plastik tanklara yakıt yükledi.
Dalgalı denizlerde ıslak bir yolculuktan sonra, rahatlayarak yanaştık ve karanlık gümrüklü bir depoda sıraya girdik; burada kıvranan yatlar ve yerel tüccarlarla yaklaşık bir saat geçirdik ve hattın turist ile bölge sakini arasında kaldığı ender bir anın atmosferini paylaştık. bulanık.
Gümrükten geçtikten sonra, antika deri koltuklar ve cibinlik yataklarla döşenmiş, deniz kıyısındaki Green Roof Inn’e yerleştik ve alacakaranlıkta ağaç kurbağalarının ıslık sesleri eşliğinde dışarı çıktık. Çok çeşitliliğe sahip Wayne’s Car Rental and Bar’da bir scooter kiralamayı düşündük, ancak Koffee ve Popcaan gibi Karayipli hip-hop sanatçılarının oradaki büyük ekranda oynayan videoları bizi içine çekti ve bunun yerine gecenin geç saatlerine kadar oyalandık ve Carib birası içtik. .
Ertesi sabah, onlarca yıl önce bir hayvan barınağı ve çevre okulu olarak başlayan KIDO Vakfı adlı bir orman tabyasına giden dik bir patikayı tırmandık. Minik boalar, oyulmuş hindistancevizi kabuğu kuş evlerinde kıvrılmış, bir toplantı odasının tavanından sarkan bir meyve yarasası kolonisi ve oda büyüklüğünde bir kafese tünemiş, kurtarılmış tek kanatlı bir şahin yatıyordu.
KIDO, kaplumbağa yuvalama alanlarını korumak için devriye gezileri de dahil olmak üzere çeşitli gönüllü turizm fırsatları sunmaktadır. Grup, on binlerce mangrov dikti ve diğer şeylerin yanı sıra, ada öğrencilerine egzotik kereste için kolonyal özlemle neredeyse yok olmuş yerli ağaçların bakımını ve dikimini öğreten bir Green College okul sonrası programı sunuyor.
Ertesi gün, şafaktan önceki karanlıkta, muskat, karanfil ve tarçın üretimi nedeniyle Baharat Adası lakaplı Grenada’ya giden son vapurumuza bindik. Gemi oraya varmak için, ara sıra teknelerin rotasını değiştirmesini gerektirecek kadar tehlikeli gazlar yayan aktif bir su altı yanardağı olan Kick ‘Em Jenny’nin üzerinden geçti. Jenny o gün tekme atmadı.
Ilık esintide arkamıza baktık ve Grenadinler’in pembe ufukta kaybolmasını izledik. Fırkateyn kuşları ve sümsük kuşları güvertede sürükleniyor, bazen bir yemeğe saldırmadan önce radar dizisinde dinleniyordu. Her yanda cıva renginde deniz dalgalanıyordu. İki saat boyunca uykulu yolcular uyukladı ve sallandı. Yolculuğumuzun bu son geçişinde her şey – su, flora, fauna ve insanlar – uyum içinde yaşıyor gibiydi.
Dalgalı denizlerde ıslak bir yolculuktan sonra, rahatlayarak yanaştık ve karanlık gümrüklü bir depoda sıraya girdik; burada kıvranan yatlar ve yerel tüccarlarla yaklaşık bir saat geçirdik ve hattın turist ile bölge sakini arasında kaldığı ender bir anın atmosferini paylaştık. bulanık.
Gümrükten geçtikten sonra, antika deri koltuklar ve cibinlik yataklarla döşenmiş, deniz kıyısındaki Green Roof Inn’e yerleştik ve alacakaranlıkta ağaç kurbağalarının ıslık sesleri eşliğinde dışarı çıktık. Çok çeşitliliğe sahip Wayne’s Car Rental and Bar’da bir scooter kiralamayı düşündük, ancak Koffee ve Popcaan gibi Karayipli hip-hop sanatçılarının oradaki büyük ekranda oynayan videoları bizi içine çekti ve bunun yerine gecenin geç saatlerine kadar oyalandık ve Carib birası içtik. .
Ertesi sabah, onlarca yıl önce bir hayvan barınağı ve çevre okulu olarak başlayan KIDO Vakfı adlı bir orman tabyasına giden dik bir patikayı tırmandık. Minik boalar, oyulmuş hindistancevizi kabuğu kuş evlerinde kıvrılmış, bir toplantı odasının tavanından sarkan bir meyve yarasası kolonisi ve oda büyüklüğünde bir kafese tünemiş, kurtarılmış tek kanatlı bir şahin yatıyordu.
KIDO, kaplumbağa yuvalama alanlarını korumak için devriye gezileri de dahil olmak üzere çeşitli gönüllü turizm fırsatları sunmaktadır. Grup, on binlerce mangrov dikti ve diğer şeylerin yanı sıra, ada öğrencilerine egzotik kereste için kolonyal özlemle neredeyse yok olmuş yerli ağaçların bakımını ve dikimini öğreten bir Green College okul sonrası programı sunuyor.
Ertesi gün, şafaktan önceki karanlıkta, muskat, karanfil ve tarçın üretimi nedeniyle Baharat Adası lakaplı Grenada’ya giden son vapurumuza bindik. Gemi oraya varmak için, ara sıra teknelerin rotasını değiştirmesini gerektirecek kadar tehlikeli gazlar yayan aktif bir su altı yanardağı olan Kick ‘Em Jenny’nin üzerinden geçti. Jenny o gün tekme atmadı.
Ilık esintide arkamıza baktık ve Grenadinler’in pembe ufukta kaybolmasını izledik. Fırkateyn kuşları ve sümsük kuşları güvertede sürükleniyor, bazen bir yemeğe saldırmadan önce radar dizisinde dinleniyordu. Her yanda cıva renginde deniz dalgalanıyordu. İki saat boyunca uykulu yolcular uyukladı ve sallandı. Yolculuğumuzun bu son geçişinde her şey – su, flora, fauna ve insanlar – uyum içinde yaşıyor gibiydi.