Sezai55
New member
Sevgili yönetmen,
Gerçeği akla yatkınlıkla veya saf edebi buluşla karıştırma eğiliminin çok kolay olduğu ve gazetecinin rolünün, bilginin asla kaybolmamasını sağlamak için hassas ve temel bir görevi üstlendiği bir çağda talihsizliktir. gerçekler, gazetesinin web sitesinde Gabriella Cerami'nin yazdığına benzer gizemli bir makale okunmalıdır (TV dizileri veya filmler: haçlara, doğum sahnelerine veya faşist sembollere dokunmayın. Sangiuliano saldırıları ulusun korunması için kültürü iptal eder).
Birkaç yıldır Atlantik'in iki yakası arasındaki kültürel, akademik ve gazetecilik tartışmalarının merkezinde yer alan karmaşık ve merkezi bir hikayeyi yalnızca önemsizleştirme eğiliminde olan, tonu ve argümanları kasıtlı olarak zorlanan bir metin.
Meslektaşım Pierluigi Battista'nın son kitaplarından biri (“Kitaplar Tehlikede. Kültür ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Savaş”), Columbia Üniversitesi'nin Ovid'in “Metamorphoses” veya William Shakespeare'in “Titus Andronicus” adlı eserinin Cambridge'de incelenmesini nasıl engellediğini ve hatta , Francis Scott Fitzgerald'ın 'Muhteşem Gatsby'si. Ve dinle, içeriği gerici sayılan 'Kırmızı Başlıklı Kız'ı dinle. Son olarak Botero, çünkü bu obezleri rahatsız eder.
Yazarın hayal gücü çok güçlü ve sanki eski Yunanlılardan demokratik Cumhuriyete kadar İtalyan topraklarında yaşanan bin yıllık tarih daraltılabilirmiş gibi, faşizmi zorunlu olarak sorgulamak zorunda kalma şeklindeki takıntılı Pavlovcu refleksi kavramamak mümkün değil. ancak yirmi yıllık faşizm sırasında yıkıldı. Sizce Kristof Kolomb'un ya da Giuseppe Mazzini'nin heykelini korumak faşizmin sembollerini korumak anlamına mı geliyor?
Sanata katmak istediğim üç çizginin arkasında herhangi bir sansür amacı yok. Görsel-işitsel medya hizmetlerine ilişkin birleştirilmiş metnin 1, paragraf 4, h harfi. Birçok kez tekrarlama fırsatı bulduğum için bir fikrin, bir hikâyenin, bir kimliğin yerine başka bir şeyin konmasını istemiyorum. Tek prensibim İtalyan kimliğini korumak ve milletimizin kültürel panoramasında tartışma ve tartışmaya alan açmaktır. Genellikle lüks teraslarda yaşayan küçük bir grup sol görüşlü ZTL entelektüelinin hoşlanmadığı unsurları yeniden yazmak ve ortadan kaldırmak isteyen sansürleyici iddialara son vermeye çalışıyoruz.
Heykelleri yıkmak, anıtları yıkmak ya da düşüncenin özgür ifadesine karşı ayrımcılık yapmak iptal kültürünün modern kurban kuzuları mıdır? Bunun yerine kendimize bu sansürün (çünkü bu sansürdür) politik doğruculuğun sonucu olup olmadığını, tersinin değil, soralım. Kültürün iptal edilmesinin bir suç olduğuna inanıyorum çünkü bu, her zaman özgür ve koşulsuz olması gereken tarih yazımı ve ideal tartışmadan binlerce kilometre uzakta, kimliğin ve tarihin yok edilmesidir. Şiddete dayalı ve hoşgörüsüz bir ideoloji adına anıtları yok ettiğini iddia eden ve kim bilir bir gün belgeleyenlere karşı genel suskunluğa karşı kararlılığım maksimum olacaktır.
Gennaro Sangiuliano, Kültür Bakanı
Sayın bakanım, yöneticiler heykel yıkmaz, tapınaklara tecavüz etmez, anıları yok etmez, aydınlara ve hatta trafiğin kısıtlandığı bölgelere karşı nefret kampanyası yürütmez. Yine de makalenin içeriğini onayladığınız için teşekkür ederiz. Kimse tam anlamıyla kültürün iptalini savunmak, Kültür Bakanı'nı faşizmle suçlamak istemiyor. İdeolojik niyet içermediğini umduğumuz bir yasama müdahalesini haberlerde anlatmakla yetindik kendimizi.
Gabriella Cerami
Gerçeği akla yatkınlıkla veya saf edebi buluşla karıştırma eğiliminin çok kolay olduğu ve gazetecinin rolünün, bilginin asla kaybolmamasını sağlamak için hassas ve temel bir görevi üstlendiği bir çağda talihsizliktir. gerçekler, gazetesinin web sitesinde Gabriella Cerami'nin yazdığına benzer gizemli bir makale okunmalıdır (TV dizileri veya filmler: haçlara, doğum sahnelerine veya faşist sembollere dokunmayın. Sangiuliano saldırıları ulusun korunması için kültürü iptal eder).
Birkaç yıldır Atlantik'in iki yakası arasındaki kültürel, akademik ve gazetecilik tartışmalarının merkezinde yer alan karmaşık ve merkezi bir hikayeyi yalnızca önemsizleştirme eğiliminde olan, tonu ve argümanları kasıtlı olarak zorlanan bir metin.
Meslektaşım Pierluigi Battista'nın son kitaplarından biri (“Kitaplar Tehlikede. Kültür ve Hoşgörüsüzlüğe Karşı Savaş”), Columbia Üniversitesi'nin Ovid'in “Metamorphoses” veya William Shakespeare'in “Titus Andronicus” adlı eserinin Cambridge'de incelenmesini nasıl engellediğini ve hatta , Francis Scott Fitzgerald'ın 'Muhteşem Gatsby'si. Ve dinle, içeriği gerici sayılan 'Kırmızı Başlıklı Kız'ı dinle. Son olarak Botero, çünkü bu obezleri rahatsız eder.
Yazarın hayal gücü çok güçlü ve sanki eski Yunanlılardan demokratik Cumhuriyete kadar İtalyan topraklarında yaşanan bin yıllık tarih daraltılabilirmiş gibi, faşizmi zorunlu olarak sorgulamak zorunda kalma şeklindeki takıntılı Pavlovcu refleksi kavramamak mümkün değil. ancak yirmi yıllık faşizm sırasında yıkıldı. Sizce Kristof Kolomb'un ya da Giuseppe Mazzini'nin heykelini korumak faşizmin sembollerini korumak anlamına mı geliyor?
Sanata katmak istediğim üç çizginin arkasında herhangi bir sansür amacı yok. Görsel-işitsel medya hizmetlerine ilişkin birleştirilmiş metnin 1, paragraf 4, h harfi. Birçok kez tekrarlama fırsatı bulduğum için bir fikrin, bir hikâyenin, bir kimliğin yerine başka bir şeyin konmasını istemiyorum. Tek prensibim İtalyan kimliğini korumak ve milletimizin kültürel panoramasında tartışma ve tartışmaya alan açmaktır. Genellikle lüks teraslarda yaşayan küçük bir grup sol görüşlü ZTL entelektüelinin hoşlanmadığı unsurları yeniden yazmak ve ortadan kaldırmak isteyen sansürleyici iddialara son vermeye çalışıyoruz.
Heykelleri yıkmak, anıtları yıkmak ya da düşüncenin özgür ifadesine karşı ayrımcılık yapmak iptal kültürünün modern kurban kuzuları mıdır? Bunun yerine kendimize bu sansürün (çünkü bu sansürdür) politik doğruculuğun sonucu olup olmadığını, tersinin değil, soralım. Kültürün iptal edilmesinin bir suç olduğuna inanıyorum çünkü bu, her zaman özgür ve koşulsuz olması gereken tarih yazımı ve ideal tartışmadan binlerce kilometre uzakta, kimliğin ve tarihin yok edilmesidir. Şiddete dayalı ve hoşgörüsüz bir ideoloji adına anıtları yok ettiğini iddia eden ve kim bilir bir gün belgeleyenlere karşı genel suskunluğa karşı kararlılığım maksimum olacaktır.
Gennaro Sangiuliano, Kültür Bakanı
Sayın bakanım, yöneticiler heykel yıkmaz, tapınaklara tecavüz etmez, anıları yok etmez, aydınlara ve hatta trafiğin kısıtlandığı bölgelere karşı nefret kampanyası yürütmez. Yine de makalenin içeriğini onayladığınız için teşekkür ederiz. Kimse tam anlamıyla kültürün iptalini savunmak, Kültür Bakanı'nı faşizmle suçlamak istemiyor. İdeolojik niyet içermediğini umduğumuz bir yasama müdahalesini haberlerde anlatmakla yetindik kendimizi.
Gabriella Cerami