Sezai55
New member
Çok sert, neredeyse aşağılayıcı bir cevap: “Sendika, şirkete zarar veren sahte haberler yayıyor.” Usigrai'den yeni yanıt: “Demir işçiliğinin ustalarından sözler”.
İşte en saf haliyle: Rai Tele-Meloni'nin kamu televizyonundaki tüm muhalifleri bastırmaya yönelik kıskaç manevrası: bir yanda, dinlenmeye davet eden küçük sağcı sendika Unirai'nin yarınki grevini sabote etme girişimi. protesto sırasında işe gitmek, böylece normal programa devam etmek; diğer yanda, giderek daha fazla hükümet tarafından desteklenen ve haberlerde yayınlanacak olan iki dakikalık bir videoyla (sendika temsiline izin verilen sürenin iki katı) şirketin kendisi, 2.000 gazeteciden 1.600 abonesi olan Usigrai'ye doğrudan saldırıyor. Rai: “İdeolojik ve politik nedenlerden dolayı grev yapıyorlar, işçi haklarını ilgilendirmiyorlar”.
Rai liderlerine göre, davayla ilgili olarak Fnsi, Avrupa Birliği ve Usigrai gibi basında yer alan haberlere göre “herhangi bir sansür ya da espri yoktu” Antonio Scurati-25 Nisan ve grev “kamu hizmetini siyasi sömürüye maruz bırakarak vatandaşları temel bilgi alma hakkından mahrum bırakıyor”. Ancak daha yakından incelendiğinde, Usigrai grev ilanı beyanında, temsilciliğin yıllar sonra seferberlik çağrısı yapmasına yol açan tamamen farklı sendikal nedenlerin olduğu görülüyor: “Gazeteleri sendikayla tartışmadan birleştiriyor, şirket gazeteleri değiştirmiyor.” Emeklilik ve doğum izninde ayrılanlar için kamu seçimi yapılmıyor ve geçici işçiler sabitlenmiyor.” İşçiler, Nazi-Faşizminden Kurtuluş gününde yazarın sansürlenmesi durumunda hâlâ şöyle diyorlar: “Biz bunu tercih ediyoruz. Özgürlüğümüzü kaybetmektense bir veya daha fazla günlük maaşımızı kaybedersek Rai herkesindir.”
OKUYUN: CUMHURİYET CDR'NİN AÇIKLAMASI
İçin Vittorio Di TrapaniFnsi başkanı, Rai'nin mevcut üst yönetiminin bu davranışlarının “50'li ve 60'lı yılların patronlarına gönderme yapan sendika karşıtı davranışlar” olduğunu söylüyor. Rai Denetleme Komitesi üyeleri “grevci gazetecilerle tam dayanışma içinde olduklarını” ifade ediyor ve Rai üst yönetiminin Usigrai sendikasını itibarsızlaştırma girişiminin “çok ciddi” olduğunu söylüyor. Ne yazık ki, hem seyirci rakamları hem de en temsili yüzlerin sızdırılması ve dünya çapında yaşanan rahatsız edici sansür olayları, en önemli İtalyan kültür şirketi için gerçek tehlikelerin, aç bir halkın hizmetindeki üst düzey yönetiminden geldiğini tartışmasız bir şekilde kanıtlıyor. tek amacı iktidarı işgal etmek ve çoğulculuk ve özgürlük alanlarını daraltmak olan haktır” diye ekliyor. Francesco BocciaPD senatörlerinin başkanı: “Şirket, Rai işçilerini siyaset yapmakla ve sahte haber üretmekle suçluyor. Rai üst yönetiminin çoğunluğun iradesine bağlılığını teyit eden bir işveren tepkisiyle karşı karşıyayız”.
İşte en saf haliyle: Rai Tele-Meloni'nin kamu televizyonundaki tüm muhalifleri bastırmaya yönelik kıskaç manevrası: bir yanda, dinlenmeye davet eden küçük sağcı sendika Unirai'nin yarınki grevini sabote etme girişimi. protesto sırasında işe gitmek, böylece normal programa devam etmek; diğer yanda, giderek daha fazla hükümet tarafından desteklenen ve haberlerde yayınlanacak olan iki dakikalık bir videoyla (sendika temsiline izin verilen sürenin iki katı) şirketin kendisi, 2.000 gazeteciden 1.600 abonesi olan Usigrai'ye doğrudan saldırıyor. Rai: “İdeolojik ve politik nedenlerden dolayı grev yapıyorlar, işçi haklarını ilgilendirmiyorlar”.
Rai liderlerine göre, davayla ilgili olarak Fnsi, Avrupa Birliği ve Usigrai gibi basında yer alan haberlere göre “herhangi bir sansür ya da espri yoktu” Antonio Scurati-25 Nisan ve grev “kamu hizmetini siyasi sömürüye maruz bırakarak vatandaşları temel bilgi alma hakkından mahrum bırakıyor”. Ancak daha yakından incelendiğinde, Usigrai grev ilanı beyanında, temsilciliğin yıllar sonra seferberlik çağrısı yapmasına yol açan tamamen farklı sendikal nedenlerin olduğu görülüyor: “Gazeteleri sendikayla tartışmadan birleştiriyor, şirket gazeteleri değiştirmiyor.” Emeklilik ve doğum izninde ayrılanlar için kamu seçimi yapılmıyor ve geçici işçiler sabitlenmiyor.” İşçiler, Nazi-Faşizminden Kurtuluş gününde yazarın sansürlenmesi durumunda hâlâ şöyle diyorlar: “Biz bunu tercih ediyoruz. Özgürlüğümüzü kaybetmektense bir veya daha fazla günlük maaşımızı kaybedersek Rai herkesindir.”
Viale Mazzini'nin cevabının ardından Usigrai yöneticisi, gazete ve ajanslara bir not hazırladı ve şöyle yanıt verdi: “İçerik olmadığında, siyasete karışmak ve sahte haber yaymak gibi bayat suçlamalara atılıyor, bu çok ciddi bir suçlamadır.” Bütün bir kategoriyi itibarsızlaştırmayı amaçlayan tüm RAI gazetecileri. Ve gerçeklerin testine dayanamayan argümanlar öne sürülüyor.” Hangisi? Şirket, emeklilikten ayrılanları değiştirmeyerek zaten işgücünü azaltıyor; ağdaki ilk kullanımlar için doğrudan halka açık seçimlere çağrı yapmayı tercih ediyor; bu arada ancak, sözde 2. aşamada düzinelerce geçici işçiye doğru sözleşmenin tanınmasını reddediyor; şirketin performans ikramiyesine ilişkin teklifi, sansür ve şakalar yerine gazetecileri tanınan ekonomik paydan mahrum bırakıyor; Bu arada, son birkaç haftanın İtalyan ve uluslararası gazeteleri, Scurati davasından sonra CEO'nun açıkladığı “sert önlemlere” ne oldu?
OKUYUN: CUMHURİYET CDR'NİN AÇIKLAMASI
İçin Vittorio Di TrapaniFnsi başkanı, Rai'nin mevcut üst yönetiminin bu davranışlarının “50'li ve 60'lı yılların patronlarına gönderme yapan sendika karşıtı davranışlar” olduğunu söylüyor. Rai Denetleme Komitesi üyeleri “grevci gazetecilerle tam dayanışma içinde olduklarını” ifade ediyor ve Rai üst yönetiminin Usigrai sendikasını itibarsızlaştırma girişiminin “çok ciddi” olduğunu söylüyor. Ne yazık ki, hem seyirci rakamları hem de en temsili yüzlerin sızdırılması ve dünya çapında yaşanan rahatsız edici sansür olayları, en önemli İtalyan kültür şirketi için gerçek tehlikelerin, aç bir halkın hizmetindeki üst düzey yönetiminden geldiğini tartışmasız bir şekilde kanıtlıyor. tek amacı iktidarı işgal etmek ve çoğulculuk ve özgürlük alanlarını daraltmak olan haktır” diye ekliyor. Francesco BocciaPD senatörlerinin başkanı: “Şirket, Rai işçilerini siyaset yapmakla ve sahte haber üretmekle suçluyor. Rai üst yönetiminin çoğunluğun iradesine bağlılığını teyit eden bir işveren tepkisiyle karşı karşıyayız”.