İzmirliEfe
New member
AHMET UYKAN -MASKESİZ SÖYLEŞİLER
O Galatasaray ile özdeşleşmiş bir isim. 19 yıl formasını giydi. 1986-87 döneminde 14 daha sonra sarı kırmızılılar şampiyon olurken ekip kaptanıydı. Galatasaray Şampiyon Kulüpler Kupası’nda yarı finale yükselirken takımın değişmez ismiydi. Futbolu bıraktıktan daha sonra Hem Galatasaray hem Türkiye Futbol Federasyonu idaresinde nazaranvlerde bulundu. Sarı kırmızılı ekibin unutulmaz isimlerinden Cüneyt Tanman, sorularımıza ‘maskesiz’ cevaplar verdi.
“SPORA YÜZME İLE BAŞLADIM”
-Çocukluk senelerınızda futbol kadar yüzmeye merakınız vardı sanırım.
Evet…Futboldan evvel bu biçimdeki ismiyle Yeşilyurt Deniz Kulübü’nde yüzüyordum. Basketbol ve voleybol oynuyordum. Yani futboldan öteki öbür spor branşlarına da ilgi duyuyordum.
“ÇINAR OTELİ’NDE BENİ BULDULAR”
– Futbolculuk istikametinizi kim keşfetti pekala?
O periyot Galatasaray futbol kadrosu, Yeşilköy’deki Çınar Oteli’nde kamp yapardı. Biz de otelin yakınındaki alanda top oynardık. O sıralarda Galatasaray yöneticisi Turgan Ece’nin oğlu Ahmet abi beni beğenmiş. çabucak sonrasında babasına söyleyip Galatasaray genç grubuna beni istediler. Lisansım Yeşilyurt’ta olduğu için birkaç aylığına bir amatör kulübe gittim. Akabinde Galatasaray genç ekibinde oynamaya başladım.
“STOPERE GEÇİNCE TERFİ ETTİM”
– Galatasaray’a birinci geldiğinizde hangi konumda oynuyordunuz?
Orta saha olarak başladım. Genç kadro mühletince orta saha oynadım. Derwall devrinde Mustafa Denizli vasıtasıyla stoper oynamaya başladım. kimi vakit sol bek ve santrafor da oynadım. Lakin stopere geçtikten daha sonra performansım arttı.
“BİZİM KUŞAK KALICIYDI”
-17 sene Galatasaray’da forma giydiniz. Yalnızca 1 dönem Giresunspor’da kiralık oynadınız. Bu istikrarlı performansı neye borçlusunuz?
Genç grubu da sayarsak 19 sene… O periyotlar hayli farklıydı tabi. Bir kulüpte uzun mühlet oynamanın bir değeri vardı. Altyapıdan yetişmek epey kıymetliydi. Son senelerda bu kayboldu. Daima yabancı oyuncular ön plana çıktı. Daima değişen takımlar var şu anda. Yerli oyuncular, gereğince vazife alamamaları niçiniyle bir grupta uzun müddet oynama talihleri azaldı. Muslera’yı bir kenara koyarsak yabancılar da artık uzun müddet tıpkı grupta kalamıyor.
“EZELİ RAKİBE GİDENLER İHANET ETMİŞ SAYILIRDI”
-Sizin devrinizde de kulüp değiştiren yerli oyuncular vardı.
Vardı ancak büyük kulüplere mâl olmuş isimler kulüp değiştirdiği vakit; hele birbirlerine gittiği vakit olay oluyordu.
-İlyas Tüfekçi, Tanju Çolak, Hasan Vezir ve Semih Yuvakuran üzere…
Evet, o tarihlerde kulüp değiştirmek bize ayıp geliyordu. Güya kulübe ihanet ediyoruz üzere bir his vardı. Onun için aklıma bile gelmedi. daha sonra Galatasaray kulübünün Türk futbolundaki yeri öbür. Artık o denli bir kulüpte oynarken ve genç gruptan çıkıp kaptanlığa yürüyen biri olarak öteki bir kadroya gitmek aklımın ucundan geçmedi açıkçası. Tahminen Avrupa olabilirdi. Lakin o devirde menajerlik sistemi ve Avrupa’da tanınırlık açısından ezalar vardı. O yüzden o denli bir şey olmadı.
“14 YIL daha sonra KARA BULUTLARI DAĞITTIK”
-14 yıl ortadan daha sonra gelen şampiyonluk sevincinde siz de vardınız. O şampiyonluk nasıl geldi?
Kaptandım! Bir sene evvel ligi namağlup bitirdiğimiz biçimde averajla şampiyonluğu kaçırmıştık. Derwall, geldikten daha sonra iki kış ortasındaydık biz. Mustafa Denizli de vardı. Grupta güzel transferler de oldu. Avrupa’da başarılı olmaya ve Ulusal Grup’ya da biroldukca oyuncu vermeye başlamıştık. Yani birfazlaca gösterge yeterliydi. O sene şampiyonluğu yakaladık. Gerisinden yine şampiyonluk yaşadık. Gerçekten o 14 yıl tatsız geçti. Ben o geçen başarısız periyotta epey gençtim ve olumsuz istikamette etkilendim. Lakin şampiyonluktan daha sonra diğer sayfa açıldı.
“DERWALL, BİRİNCİ vakit içindeR BOCALADI”
-Galatasaray’ın elde ettiği o tarihi şampiyonluğunda Jupp Derwall kadronun başındaydı. Derwall’in öbür hocalardan farkı neydi?
Çok meslekli bir hocaydı. Onun ismi hem Galatasaray topluluğunu birebir vakitte öbür kadroları etkiledi. Karizmatik bir teknik adamdı. O manada fazlaca büyük katkısı oldu. Galatasaray’ın dünya çapında tanınmasında kıymetli rol oynadı. O geldiği için yeterli oyuncular alındı. Ama birinci vakit içinder o da bocaladı. Alman Ulusal Kadrosu’ndan gelip Türkiye’ye adapte olmak kolay değil natürel. Hatta Derwall, birinci vakit içinderında taraftarın reaksiyonunu çekmiş idmanlarda protesto edilmişti. Bunlar hatırladığım değerli hadiselerdi.
“MUSTAFA DENİZLİ FARK YARATTI”
-Derwall’in disiplin tarafı mı yoksa taktik tarafı mü ağır basıyordu?
Birinci geldiği periyot ben dahil birtakım futbolcularla sorunları oldu. Ancak ahenk mühletini atlattıktan daha sonra herkes birbirini tanıdı. Muvaffakiyete giden yol açıldı. Ben epeyce antrenörlerle çalıştım. Derwall’in fevkalade bir teknik dehası yoktu. Pek fazla yenilikler getirmedi. Mustafa Denizli’nin ona hayli katkısı oldu. birlikte yeterli ikili oldular. Kadroda kalite vardı. Alanlar toparlandı. Florya’da toprak alandan çim alana dönüldü. Yani her manada kalitemiz arttı. Bu da bize şampiyonluğu getirdi.
DERWALL’İN MİRASINI KİM YEDİ?
-Galatasaray’ın Avrupa’daki yarı final zaferinden daha sonra ‘Mustafa Denizli, Derwall’in mirasını yedi’ halinde yorumlar yapılıyordu. Siz ise o günleri farklı açıdan değerlendirdiniz.
Mustafa Denizli’nin şöyleki katkısı oldu; Derwall’in başlangıçta daha bir Alman katılığı vardı. Her şeye sert bakıyordu. Mustafa Denizli, ona Türk futbolcularına nasıl davranılması gerektiğini anlattı. Derwall’in ahenk sürecinde Türk futbolunu âlâ bilen Mustafa Denizli’nin rolü kıymetliydi. Birçok vakit yabancı hocalar yardımcılarını dinlemez. Başlangıçta Derwall de öyleydi. Lakin sonuçlar makûs olunca Mustafa Denizli ile bir arada hareket etmeye başladı. Yani Mustafa Denizli, Derwall’in mirasını yedi demek hakikat değil. Lakin Derwall üzere bir markayla antrenörlüğe başlamak Mustafa Denizli’ye hayli büyük katkı sağladı. O manada mirasına da sahip çıktı.
“AVRUPA EKİPLERİNE BAŞ TUTTUK”
Avrupa Şampiyonlar Kulüpler Kupası’nda yarı finale çıkma başarısı gösteren grubun kaptanıydınız. O günleri özetlemek gerekirse anlatır mısınız?
Derwall ve Mustafa Denizli ile birlikte biz de farklı düşünmeye başlamıştık. Yurt dışıyla daha fazlaca temasta bulunuyorduk. Dönem başı kamplarını Avrupa’da yaparak oradaki kadrolarla hazırlık maçları oynadık. Türk futbolcusu olarak Avrupa gruplarını yenebileceğimize dair inanç ve inanç geldi. Hatırlarsanız o tarihlerde Ali Sami Yen’e gelen her kadrosu baskı altına alırdık. PSV Eindhoven, Neuchatel, Rapid maçı…Bunların hepsi tesirli olduğumuz maçlardı. Sonuçta yarı final geldi.
“ALT YAPI UNUTULDU, TÜRK FUTBOLU BİTTİ”
-Galatasaray, UEFA ve Harika Kupa’yı kazandıktan daha sonra Avrupa’da kendisinden beklenen muvaffakiyete ulaşamıyor. Bunun niçini sizce nedir?
Bunun tek bir niçini yok. Bütün ülkenin genel atmosferiyle bağlantılı bir şey. Bizim devirde bu biçimde 14 yabancı yoktu. Alt yapılarda imkansızlıklara karşın oradan çıkarılacak oyuncuların değeri vardı. Artık artık har vurup harman savurma devri kelam konusu. Taraftar mutsuz. Daima yıldız istiyor. Bu niçinle daima takımlar değişiyor. Bu da takım istikrarsızlığına yol açıyor. Türk futbolunun düzgün yönetilmediği bir gerçek. Bütün kulüpler mali manada bataklığa sürüklendi. Bizim periyotta Üstün Lig’de oynayan kulüpler şu anda piyasada yoklar. özetlemek gerekirsesı Avrupa’daki başarısızlığı berbat idareye bağlıyorum.
“İŞİ BİLENLER İDAREYE GELMELİ”
-Bu sorun nasıl çözülür?
Türkiye genel manada düzelirse futbol da düzelir. Zira gerek federasyon gerek kulüpler popülist hareketlerle yönetiliyorlar. Türk futbolunu yönetenler biraz politize olmuş durumdalar. İşi bilenlerin yönettiği bir futbol yok. örneğin basketbol ve voleybolda daha başarılı sonuçlar alıyoruz. Orada insanların belli bir programı uygulama talihine sahip. Lakin futbolda o rotayı maalesef tutturamadık.
“HERKES GÜNÜ KURTARMAYA BAKIYOR”
-Futbolun başında futboldan gelen bir lideri ne vakit goreceğiz?
Ben Galatasaray’da da Türkiye Futbol Federasyonu’nunda da idarelere girdim. Örneğin federasyonda seçim falan deniyor ancak o denli değil. Atanmışlar geliyor. İşaret edilmeden gelmeleri sıkıntı. Kulüplerde de idareler günü kurtarmaya çalışıyorlar. Daima borç alıp transfer yaparak olayı götürmeye çalışıyorlar. 3-5 yıllık uzun vadeli planlar yapıp, kulübünü yönetenleri epeyce az gördük.
“VİTRİN SÜSÜ OLACAK ADAM DEĞİLİM”
-En son 2017 yılında Galatasaray’da Sportif Yönetici olarak nazaranv yapmıştınız. O devir neden istifa etmiştiniz?
Futbolu bıraktıktan daha sonra idarenin ortasında olduğunuz vakit isminiz sportif yönetici de olsa rastgele bir fonksiyonuz olmuyor. Yalnızca manzara olarak sporun ortasından gelen insanları oraya koyuyorlar. Kararları bir daha en üst kademe alıyor. Lider ne derse, kimlerle ortası düzgünse; birtakım kimi aile de işin içine giriyor. Bizim Galatasaray’da Dursun Özbek ile yaşadığımız olay oydu. Başlangıçta, seçimlerde vitrine koyuyorlar. Seçim bittikten daha sonra kendi başlarına bakılırsa yönetmek istiyorlar. En son Dursun Özbek ile idareye girdim ve artık bu işin olmayacağını fazlaca net olarak gördüm. Zira ben liderlik vasfı olan bir beşerim. senelerca kaptanlık yaptım. Bir işe yaramadığımı hissettiğim vakit mutsuz oluyorum. Ortalıkta bir işe yarıyormuş üzere dolaşmanın da bir manası olmuyor. O denli bir konum olduğu için bu işi yapmamaya karar verdim ve noktayı koydum. Medyada da yokum. hiç bir tarafla ilgilenmiyorum şu anda.
“BU ARBEDE GALATASARAY’A YAKIŞMADI”
-Galatasaray’da Kerem Aktürkoğlu ile Marcao içinde yaşanan hengameyi ve nihayetindeki barışma hadisesini nasıl yorumluyorsunuz? Siz sportif yönetici olsaydınız hangi sonucu alırdınız?
Kadrolarda bu üslup istenmeyen olaylar oluyor. Lakin bu fazlaca bariz oldu. Olay sahanın ortasında cereyan etti. Geçmişte soyunma odalarında yahut egzersizlerde tartışmaların yaşandığı devirler olmuştur. Fakat bu Galatasaray’da yaşanmaması gereken bir olaydı. Bilhassa Marcao’nun o hareketi yapması affedilecek bir şey değildi. Ben olsaydım demenin bir manası yok. Zira oradaki koşulları bilmiyorum. Kerem de Marcao da Galatasaray’a lazım oyuncular. Transferleri var, kontratları var. Onların hepsini bir ortaya getirdiğiniz vakit buradan karar verme bahtınız yok. Yönetici pozisyonundayken farklı bir tablo ile karşılaşıyorsunuz.
“FATİH TERİM DİSİPLİNLİ LAKİN…”
-Disiplini ve sert mizacı ile tanınan Fatih Terim’e karşın her iki futbolcunun saha ortasında arbede etmesi farklı değil mi?
Valla bir şey söyleyeyim…Fatih Terim disiplini ile anılıyor da; (Gülerek) en epey alandan atılan teknik adam da Fatih Terim biliyorsun. Demek ki yönetenlerin yanlış yaptığı bir iklim var. Bir seferinde 9 maç ceza aldı. bir daha 7 maç ceza aldığı devirler var Fatih Terim’in…Onun için Marcao, niçin disiplinli bir hocanın devrinde bunu yaptı demek epey kıymetli değil. O oyuncunun karakteri ve yapısıyla alakalı bir durum. Güzel profesyonel olamamakla ilgili. Bu af konusu spor kamuoyunun beklentisine uymadı. Zira her insanın gözü önünde epeyce aleni bir olay yaşandı.
“6-1’DEN daha sonra ŞENOL GÜNEŞ BİLE DURAMAZDI”
-A Ulusal Grup’tan bahsedelim. 6-1’lik Hollanda mağlubiyetinden daha sonra Şenol Güneş ile yollar ayrıldı. Sizce yerinde bir karar mı?
6-1 alışılmış ki hayli makus bir skor. Bu maçtan evvel de tatsızlık vardı. Euro 2020’de yaşanan başarısızlık üzere…Yani görünen köy kılavuz istemiyor. 6-1 bunun finali oldu. Futbol sonuç oyunu. Başarınız aldığınız sonuçlarla orantılı. Şenol Güneş, 2002 Dünya Kupası’nda başarılı olmuştu. Lakin bu ulusal ekiple başarılı olamadı. O bakımdan bir şeyler aykırı gitmeye başladı. Futbol dünyası da Şenol Güneş’e reaksiyon gösterince kimi şeyler ister istemez kopma etabına geliyor. Şenol Güneş için kaçınılmaz bir son oldu. 6-1’lik yenilgi nitekim bir teknik yöneticisi götürebilecek bir skordur. Uzun yıllar bu biçimde bir mağlubiyet yaşanmamıştı. Üzücü natürel. Şenol Güneş kıymetli bir kıymetti. Ulusal grupta daha başarılı olmasını isterdim.
“MİLLİ HOCALAR O KADAR PARA ALMAMALI”
-Şenol Güneş’in yanı sıra ondan evvel ulusal kadrolarda vazife yapan teknik erkeklerin maaşları tartışma konusu oluyor. Bu konuşulan maaşlar sizce de yüksek mi?
Ulusal ekipte maaşları ben de fazla buluyorum. Benim dönemimde de devasa yükseklikte sayılar vardı. örneğin alt yapının başında Ersun Yanal vardı. Hiddink vardı. Çok değerli sayılar alıyorlardı ve ayrılırken de önemli tazminatlar ödendi. O bakımdan ben ulusal ekiplerde bilhassa Türk ise bu sayıların fazla olduğunu düşünüyorum. Ulusal gruplarda nazaranv yapmak farklı bir şey. Evet kulüplerde alabilirsin. Örneğin 2-3 milyon alan yabancı hoca var ise yerlinin de kulüplerdeki piyasası o sayıdır. Fakat ulusal ekibe gelen teknik adam olağan bir kulüpte alacağının en çok yarısını almalıdır diye düşünüyorum.
“FATİH TERİM VE MUSTAFA DENİZLİ GEREĞİNCE ÇALIŞTI”
-Şenol Güneş’in yerine düşünülen adaylar içinde Löw’ün yanı sıra İstek Çalımbay, Okan Buruk, Aykut Kocaman, Fatih Terim ve Mustafa Denizli üzere isimler geçiyor. A Ulusal Grup hocalığı için gönlünüzden geçen bir isim var mı?
Ben bir daha yerliden yanayım. Fatih Terim ve Mustafa Denizli’yi bir tarafa koyuyorum. Onlar gereğince Türk futboluna emek verdiler. Artık gençlerin gelmesinde yarar var. Genç derken natürel ki muhakkak bir deneyime sahip olan isimlerden bahsediyorum. Ulusal kadro farklı bir yer. Kulüp grubu üzere değil. İnsanların hürmet göstereceği, seçilen oyunculara kelamını dinletecek, kaygısını anlatacak, onları inandıracak bir teknik yöneticiye emanet etmek lazım.
“SADECE GURBETÇİLERLE BU İŞ YÜRÜMEZ”
-Yani bir isim veremiyorsunuz?
Hayır… Orada uygun çalıştırmaktan fazla yeterli seçici ve yönetici olmak değerli. Ulusal kadro, daima birlikte olduğunuz bir ortam değil. Yerli oyuncu yerine daima lejyonerlerle gidiyoruz. Almanya ve Hollanda üzere Avrupa’nın yetiştirdiği oyuncularla gitmeye çalışıyoruz. Biz evvel alt yapıları düzgün yönetip oradan oyuncu çıkışını teşvik etmeliyiz. örneğin bizim Hollanda üzere oyun karakterimiz yok. Tesadüfe dayalı bir nizamımız var. Hem oyuncu seçiminde hem alandaki uygulamada yerleşmiş bir planımızın olmadığını görüyoruz.
“YARDIMCI ANTRENÖRLERİ FEDERASYON BELİRLİYOR”
-Bir de ulusal kadrolarda yardımcı hocalarında kâfi seviyede olmadığına dair görüşler var.
Teknik yöneticiler bile birden fazla vakit kendi yardımcılarını seçemiyor ki! Kimi yardımcı antrenörlerle çalışması dayatılıyor. Kaideler da koşulabiliyor. Olağan ki teknik adamlar anlaşabileceği yardımcılarla çalışmak ister. Dediğim üzere 7-8 kişilik takımı var ise hepsini kendisi seçmeyebiliyor. Federasyonun istediği yardımcılarla çalıştığı devirler olmuştur.
-Siz TFF Lideri olsanız birinci icraatınız ne olurdu?
Valla hiç niyetim yok TFF Başkanlığı’na falan…aslına bakarsanız o stil niyetim olsaydı oralara oynardım da. Hele şu anda hiç o denli bir fikrim yok.
“GALATASARAY’I 11 YABANCI İLE İZLEMEK ACI VERDİ”
-Galatasaray başkanlığı ortasında mi bir niyetiniz yok?
Hayır, yok…Ben futbolla ilgilenmeme konusunda bir karar aldım. Bunun da gerisindeyim. Maçları bile izlemiyorum. Birinci kez bu sene Galatasaray’ın 90 dakikalık maçlarını seyretmeye başladım. Geçen sene hiç izlemedim. Hele Galatasaray’ı 11 yabancı ile alanda görür görmez maçlarını izlemeyi bırakmıştım.
“MİLLİ KADRO’YU EN ÇOK SERGEN YALÇIN HAK EDİYOR”
-Yeni kuşaktan beğendiğiniz teknik adam var mı? örneğin Sergen Yalçın çıktı ve geçen dönem Beşiktaş’ı şampiyon yaptı.
Sergen’i epeyce başarılı buldum. Kalitesi bir tarafa futbolculuk periyodunda birfazlaca kusurlar yapmış bir oyuncudur. Lakin teknik yöneticilik çizgisini beğeniyorum. Çok düzgün gidiyor. Futbolu fazlaca düzgün bildiği bir gerçek. Oyuncu seçimlerinde katkısı vardır diye düşünüyorum. Yalnızca yöneticilerin aldığı oyuncularla yürümüyor. Kendi istediği oyuncuları da seçebilme bahtı var bildiğim kadarıyla. Hani Beşiktaş’ta olmasa Ulusal Kadro’yu niçin yönetmesin? Sergen bu başarısıyla tam ulusal ekiplik hoca olur.
“TERİM’E DEĞİL DENİZLİ’YE BENZETİYORUM”
-Beşiktaş, Sergen Yalçın ile kendi Fatih Terim’ini buldu diyenler var. Sizin yorumunuz nedir?
İkisinin yapıları başka. Sergen’i daha epey Mustafa Denizli’ye benzetiyorum. Usul olarak. Yani disiplin anlayışları, oyuncularla ve taraftarla alakaları prestijiyle biraz daha Mustafa Denizli’ye benziyor. Fatih Terim, hayli daha farklı bir teknik adam. Hepsi de başarılı natürel.
“40 METREDEN GOL ATTIM ULUSAL OLDUM”
-Şimdi bir daha geçmişe dönelim. Futbolculuk mesleğinizde unutamadığınız maç yahut gol var mı?
Neuchatel maçı…Maç öncesi ve daha sonrası sıradan ses getiren bir karşılaşmaydı. Birebir biçimde Monaco maçını unutmak mümkün değil…Steau Bükreş’e İzmir’de attığım gol ise manalıydı benim için. Gerçi eleyemedik onları. daha sonra Rapid Wien’e attım. Bir de Ankara’da Şekerspor ile hazırlık maçı oynuyorduk. Uzun aralıktan bir gol attım. 40 metre civarından…O gol beni A Ulusal Kadro’ya götürdü. Metin Türel periyodunda birinci sefer A ulusal oldum. A Ulusal Grup’taki mesleğim o golle başladı.
“BEŞİKTAŞ’I KENDİMİZE DAHA YAKIN HİSSEDERDİK”
-Fenerbahçe ve Beşiktaş derbilerinden hangisi sizde daha fazla baskı oluştururdu?
Fenerbahçe derbisi doğal… O derbinin değeri başkaydı. Hala öyledir. Beşiktaş’la bile yarışsak; örneğin benim şampiyonluk yaşadığım yıllarde daima Beşiktaş ile yarıştık. Lakin Fenerbahçe derbileri daha epey ses getirirdi.
-Bunun niçini nedir?
İki topluluk içinde rekabet daha fazlaydı. Beşiktaş’ı kulüp olarak kendimize daha yakın hissederdik. Yani orada oyuncuların yapısı; Metinler, Aliler, Feyyazlar falan daima daha farklı gelmiştir bize. Fenerbahçe ile daima itişme kakışma olmuştur. Veteran maçlarında bile hır çıkmadan olmazdı.
“EN ÇOK RIDVAN’DAN ÇEKİNİRDİM”
-Zorlandığınız rakip oyuncular kimlerdi?
Rıdvan (Dilmen) vardı. (Gülerek). Çok tehlikeli oyuncuydu. Çok çabuk, ani dönebilen, hızlanan ve bununla birlikte fazlaca uyanıktı. Saha ortasında oyun zekası yüksekti. Onu tabi oynatan oyuncular da vardı. Fenerbahçe’de Oğuz (Çetin), Sarıyer’de Çelebiç. Rıdvan’ın nereye koşu yapabileceğini güzel biliyorlardı. Rıdvan da onlardan faydalandı. Rıdvan, en çekindiğim oyuncuların başında geliyordu.
“KEŞKE ELBİSE YERİNE EŞOFMAN GİYSEYDİM”
-Pişmanlık duyduğunuz yahut keşke bunu yapmasaydım söylemiş olduğiniz bir olay var mı?
Evet var…Futbolu bıraktıktan daha sonra Mustafa Denizli A Ulusal Kadro’ya gelmişti. Bana ‘Eşofman mı elbise mi?’ diye sordu. Ben elbiseyi seçtim. Eşofman seçseydim tahminen farklı olurdu. Benim için en büyük keşke o. Yani elbise ile istediğim şeyleri yapamadım. Zira gereğince kulüplerde yönetici oluyor aslına bakarsanız. 15 yönetici sizin yaptığınız işi yapmaya çalışıyor. O bakımdan orada yanlış bir tercihte bulundum.
“VİTESİ BOŞA ATTIM GİDİYORUM”
-Gelecekle ilgili bir planınız yahut beklentiniz var mı?
Hayır yok…Vitesi boşa atıp gidiyoruz. (Gülüyor) Futbolu bıraktıktan daha sonra hobilerim oldu. iki sefer yelkenli ile Fransa’dan geldim. Biraz denizde maceralarım oldu. Kendime o denli bir alan açtım. Bir periyot de kayak yapıyordum. 2006’dan daha sonra yelken tutkusu başladı. Futboldan daha sonra kendime bir meşgale buldum yani. Artık karadayım. Ne vakit denize çıkacağım belirli olmaz. (Gülüyor)
CÜNEYT TANMAN İLE BİR SÖZ BİR KARŞILIK
FUTBOL: Ailemden daha sonra gelen.
ŞÖHRET: Çok hoşlandığım bir şey değildi.
GALATASARAY: Yuvam, gözümü açtığım yer.
ALİ SAMİ YEN: Meskenimiz, büyük başarılara imza attığımız mabet.
TARAFTAR: Onlarsız futbol olmaz.
KİMLİK KARTI
İsmi Soyadı: Mehmet Cüneyt Tanman
Doğum tarihi: 16 Ocak 1956 (65 yaşında)
Doğum yeri: İstanbul
Mevkii: Defans, orta saha
Forma numarası: 4
Alt yapı mesleği: 1972-1974 Galatasaray
Profesyonel mesleği: 1974-1991 Galatasaray (401 maç – 41 gol), 1975-1976 Giresunspor (kiralık)
Ulusal kadro mesleği : 17 sefer A Ulusal
Muvaffakiyetleri: Galatasaray formasıyla..
Türkiye 1. Futbol Ligi şampiyonluğu: 1986-1987, 1987-1988.
Türkiye Kupası: 1981-1982, 1984-1985.
Cumhurbaşkanlığı Kupası: 1982, 1987, 1988, 1991.
Başbakanlık Kupası: 1986, 1990.
O Galatasaray ile özdeşleşmiş bir isim. 19 yıl formasını giydi. 1986-87 döneminde 14 daha sonra sarı kırmızılılar şampiyon olurken ekip kaptanıydı. Galatasaray Şampiyon Kulüpler Kupası’nda yarı finale yükselirken takımın değişmez ismiydi. Futbolu bıraktıktan daha sonra Hem Galatasaray hem Türkiye Futbol Federasyonu idaresinde nazaranvlerde bulundu. Sarı kırmızılı ekibin unutulmaz isimlerinden Cüneyt Tanman, sorularımıza ‘maskesiz’ cevaplar verdi.
“SPORA YÜZME İLE BAŞLADIM”
-Çocukluk senelerınızda futbol kadar yüzmeye merakınız vardı sanırım.
Evet…Futboldan evvel bu biçimdeki ismiyle Yeşilyurt Deniz Kulübü’nde yüzüyordum. Basketbol ve voleybol oynuyordum. Yani futboldan öteki öbür spor branşlarına da ilgi duyuyordum.
“ÇINAR OTELİ’NDE BENİ BULDULAR”
– Futbolculuk istikametinizi kim keşfetti pekala?
O periyot Galatasaray futbol kadrosu, Yeşilköy’deki Çınar Oteli’nde kamp yapardı. Biz de otelin yakınındaki alanda top oynardık. O sıralarda Galatasaray yöneticisi Turgan Ece’nin oğlu Ahmet abi beni beğenmiş. çabucak sonrasında babasına söyleyip Galatasaray genç grubuna beni istediler. Lisansım Yeşilyurt’ta olduğu için birkaç aylığına bir amatör kulübe gittim. Akabinde Galatasaray genç ekibinde oynamaya başladım.
“STOPERE GEÇİNCE TERFİ ETTİM”
– Galatasaray’a birinci geldiğinizde hangi konumda oynuyordunuz?
Orta saha olarak başladım. Genç kadro mühletince orta saha oynadım. Derwall devrinde Mustafa Denizli vasıtasıyla stoper oynamaya başladım. kimi vakit sol bek ve santrafor da oynadım. Lakin stopere geçtikten daha sonra performansım arttı.
“BİZİM KUŞAK KALICIYDI”
-17 sene Galatasaray’da forma giydiniz. Yalnızca 1 dönem Giresunspor’da kiralık oynadınız. Bu istikrarlı performansı neye borçlusunuz?
Genç grubu da sayarsak 19 sene… O periyotlar hayli farklıydı tabi. Bir kulüpte uzun mühlet oynamanın bir değeri vardı. Altyapıdan yetişmek epey kıymetliydi. Son senelerda bu kayboldu. Daima yabancı oyuncular ön plana çıktı. Daima değişen takımlar var şu anda. Yerli oyuncular, gereğince vazife alamamaları niçiniyle bir grupta uzun müddet oynama talihleri azaldı. Muslera’yı bir kenara koyarsak yabancılar da artık uzun müddet tıpkı grupta kalamıyor.
“EZELİ RAKİBE GİDENLER İHANET ETMİŞ SAYILIRDI”
-Sizin devrinizde de kulüp değiştiren yerli oyuncular vardı.
Vardı ancak büyük kulüplere mâl olmuş isimler kulüp değiştirdiği vakit; hele birbirlerine gittiği vakit olay oluyordu.
-İlyas Tüfekçi, Tanju Çolak, Hasan Vezir ve Semih Yuvakuran üzere…
Evet, o tarihlerde kulüp değiştirmek bize ayıp geliyordu. Güya kulübe ihanet ediyoruz üzere bir his vardı. Onun için aklıma bile gelmedi. daha sonra Galatasaray kulübünün Türk futbolundaki yeri öbür. Artık o denli bir kulüpte oynarken ve genç gruptan çıkıp kaptanlığa yürüyen biri olarak öteki bir kadroya gitmek aklımın ucundan geçmedi açıkçası. Tahminen Avrupa olabilirdi. Lakin o devirde menajerlik sistemi ve Avrupa’da tanınırlık açısından ezalar vardı. O yüzden o denli bir şey olmadı.
“14 YIL daha sonra KARA BULUTLARI DAĞITTIK”
-14 yıl ortadan daha sonra gelen şampiyonluk sevincinde siz de vardınız. O şampiyonluk nasıl geldi?
Kaptandım! Bir sene evvel ligi namağlup bitirdiğimiz biçimde averajla şampiyonluğu kaçırmıştık. Derwall, geldikten daha sonra iki kış ortasındaydık biz. Mustafa Denizli de vardı. Grupta güzel transferler de oldu. Avrupa’da başarılı olmaya ve Ulusal Grup’ya da biroldukca oyuncu vermeye başlamıştık. Yani birfazlaca gösterge yeterliydi. O sene şampiyonluğu yakaladık. Gerisinden yine şampiyonluk yaşadık. Gerçekten o 14 yıl tatsız geçti. Ben o geçen başarısız periyotta epey gençtim ve olumsuz istikamette etkilendim. Lakin şampiyonluktan daha sonra diğer sayfa açıldı.
“DERWALL, BİRİNCİ vakit içindeR BOCALADI”
-Galatasaray’ın elde ettiği o tarihi şampiyonluğunda Jupp Derwall kadronun başındaydı. Derwall’in öbür hocalardan farkı neydi?
Çok meslekli bir hocaydı. Onun ismi hem Galatasaray topluluğunu birebir vakitte öbür kadroları etkiledi. Karizmatik bir teknik adamdı. O manada fazlaca büyük katkısı oldu. Galatasaray’ın dünya çapında tanınmasında kıymetli rol oynadı. O geldiği için yeterli oyuncular alındı. Ama birinci vakit içinder o da bocaladı. Alman Ulusal Kadrosu’ndan gelip Türkiye’ye adapte olmak kolay değil natürel. Hatta Derwall, birinci vakit içinderında taraftarın reaksiyonunu çekmiş idmanlarda protesto edilmişti. Bunlar hatırladığım değerli hadiselerdi.
“MUSTAFA DENİZLİ FARK YARATTI”
-Derwall’in disiplin tarafı mı yoksa taktik tarafı mü ağır basıyordu?
Birinci geldiği periyot ben dahil birtakım futbolcularla sorunları oldu. Ancak ahenk mühletini atlattıktan daha sonra herkes birbirini tanıdı. Muvaffakiyete giden yol açıldı. Ben epeyce antrenörlerle çalıştım. Derwall’in fevkalade bir teknik dehası yoktu. Pek fazla yenilikler getirmedi. Mustafa Denizli’nin ona hayli katkısı oldu. birlikte yeterli ikili oldular. Kadroda kalite vardı. Alanlar toparlandı. Florya’da toprak alandan çim alana dönüldü. Yani her manada kalitemiz arttı. Bu da bize şampiyonluğu getirdi.
DERWALL’İN MİRASINI KİM YEDİ?
-Galatasaray’ın Avrupa’daki yarı final zaferinden daha sonra ‘Mustafa Denizli, Derwall’in mirasını yedi’ halinde yorumlar yapılıyordu. Siz ise o günleri farklı açıdan değerlendirdiniz.
Mustafa Denizli’nin şöyleki katkısı oldu; Derwall’in başlangıçta daha bir Alman katılığı vardı. Her şeye sert bakıyordu. Mustafa Denizli, ona Türk futbolcularına nasıl davranılması gerektiğini anlattı. Derwall’in ahenk sürecinde Türk futbolunu âlâ bilen Mustafa Denizli’nin rolü kıymetliydi. Birçok vakit yabancı hocalar yardımcılarını dinlemez. Başlangıçta Derwall de öyleydi. Lakin sonuçlar makûs olunca Mustafa Denizli ile bir arada hareket etmeye başladı. Yani Mustafa Denizli, Derwall’in mirasını yedi demek hakikat değil. Lakin Derwall üzere bir markayla antrenörlüğe başlamak Mustafa Denizli’ye hayli büyük katkı sağladı. O manada mirasına da sahip çıktı.
“AVRUPA EKİPLERİNE BAŞ TUTTUK”
Avrupa Şampiyonlar Kulüpler Kupası’nda yarı finale çıkma başarısı gösteren grubun kaptanıydınız. O günleri özetlemek gerekirse anlatır mısınız?
Derwall ve Mustafa Denizli ile birlikte biz de farklı düşünmeye başlamıştık. Yurt dışıyla daha fazlaca temasta bulunuyorduk. Dönem başı kamplarını Avrupa’da yaparak oradaki kadrolarla hazırlık maçları oynadık. Türk futbolcusu olarak Avrupa gruplarını yenebileceğimize dair inanç ve inanç geldi. Hatırlarsanız o tarihlerde Ali Sami Yen’e gelen her kadrosu baskı altına alırdık. PSV Eindhoven, Neuchatel, Rapid maçı…Bunların hepsi tesirli olduğumuz maçlardı. Sonuçta yarı final geldi.
“ALT YAPI UNUTULDU, TÜRK FUTBOLU BİTTİ”
-Galatasaray, UEFA ve Harika Kupa’yı kazandıktan daha sonra Avrupa’da kendisinden beklenen muvaffakiyete ulaşamıyor. Bunun niçini sizce nedir?
Bunun tek bir niçini yok. Bütün ülkenin genel atmosferiyle bağlantılı bir şey. Bizim devirde bu biçimde 14 yabancı yoktu. Alt yapılarda imkansızlıklara karşın oradan çıkarılacak oyuncuların değeri vardı. Artık artık har vurup harman savurma devri kelam konusu. Taraftar mutsuz. Daima yıldız istiyor. Bu niçinle daima takımlar değişiyor. Bu da takım istikrarsızlığına yol açıyor. Türk futbolunun düzgün yönetilmediği bir gerçek. Bütün kulüpler mali manada bataklığa sürüklendi. Bizim periyotta Üstün Lig’de oynayan kulüpler şu anda piyasada yoklar. özetlemek gerekirsesı Avrupa’daki başarısızlığı berbat idareye bağlıyorum.
“İŞİ BİLENLER İDAREYE GELMELİ”
-Bu sorun nasıl çözülür?
Türkiye genel manada düzelirse futbol da düzelir. Zira gerek federasyon gerek kulüpler popülist hareketlerle yönetiliyorlar. Türk futbolunu yönetenler biraz politize olmuş durumdalar. İşi bilenlerin yönettiği bir futbol yok. örneğin basketbol ve voleybolda daha başarılı sonuçlar alıyoruz. Orada insanların belli bir programı uygulama talihine sahip. Lakin futbolda o rotayı maalesef tutturamadık.
“HERKES GÜNÜ KURTARMAYA BAKIYOR”
-Futbolun başında futboldan gelen bir lideri ne vakit goreceğiz?
Ben Galatasaray’da da Türkiye Futbol Federasyonu’nunda da idarelere girdim. Örneğin federasyonda seçim falan deniyor ancak o denli değil. Atanmışlar geliyor. İşaret edilmeden gelmeleri sıkıntı. Kulüplerde de idareler günü kurtarmaya çalışıyorlar. Daima borç alıp transfer yaparak olayı götürmeye çalışıyorlar. 3-5 yıllık uzun vadeli planlar yapıp, kulübünü yönetenleri epeyce az gördük.
“VİTRİN SÜSÜ OLACAK ADAM DEĞİLİM”
-En son 2017 yılında Galatasaray’da Sportif Yönetici olarak nazaranv yapmıştınız. O devir neden istifa etmiştiniz?
Futbolu bıraktıktan daha sonra idarenin ortasında olduğunuz vakit isminiz sportif yönetici de olsa rastgele bir fonksiyonuz olmuyor. Yalnızca manzara olarak sporun ortasından gelen insanları oraya koyuyorlar. Kararları bir daha en üst kademe alıyor. Lider ne derse, kimlerle ortası düzgünse; birtakım kimi aile de işin içine giriyor. Bizim Galatasaray’da Dursun Özbek ile yaşadığımız olay oydu. Başlangıçta, seçimlerde vitrine koyuyorlar. Seçim bittikten daha sonra kendi başlarına bakılırsa yönetmek istiyorlar. En son Dursun Özbek ile idareye girdim ve artık bu işin olmayacağını fazlaca net olarak gördüm. Zira ben liderlik vasfı olan bir beşerim. senelerca kaptanlık yaptım. Bir işe yaramadığımı hissettiğim vakit mutsuz oluyorum. Ortalıkta bir işe yarıyormuş üzere dolaşmanın da bir manası olmuyor. O denli bir konum olduğu için bu işi yapmamaya karar verdim ve noktayı koydum. Medyada da yokum. hiç bir tarafla ilgilenmiyorum şu anda.
“BU ARBEDE GALATASARAY’A YAKIŞMADI”
-Galatasaray’da Kerem Aktürkoğlu ile Marcao içinde yaşanan hengameyi ve nihayetindeki barışma hadisesini nasıl yorumluyorsunuz? Siz sportif yönetici olsaydınız hangi sonucu alırdınız?
Kadrolarda bu üslup istenmeyen olaylar oluyor. Lakin bu fazlaca bariz oldu. Olay sahanın ortasında cereyan etti. Geçmişte soyunma odalarında yahut egzersizlerde tartışmaların yaşandığı devirler olmuştur. Fakat bu Galatasaray’da yaşanmaması gereken bir olaydı. Bilhassa Marcao’nun o hareketi yapması affedilecek bir şey değildi. Ben olsaydım demenin bir manası yok. Zira oradaki koşulları bilmiyorum. Kerem de Marcao da Galatasaray’a lazım oyuncular. Transferleri var, kontratları var. Onların hepsini bir ortaya getirdiğiniz vakit buradan karar verme bahtınız yok. Yönetici pozisyonundayken farklı bir tablo ile karşılaşıyorsunuz.
“FATİH TERİM DİSİPLİNLİ LAKİN…”
-Disiplini ve sert mizacı ile tanınan Fatih Terim’e karşın her iki futbolcunun saha ortasında arbede etmesi farklı değil mi?
Valla bir şey söyleyeyim…Fatih Terim disiplini ile anılıyor da; (Gülerek) en epey alandan atılan teknik adam da Fatih Terim biliyorsun. Demek ki yönetenlerin yanlış yaptığı bir iklim var. Bir seferinde 9 maç ceza aldı. bir daha 7 maç ceza aldığı devirler var Fatih Terim’in…Onun için Marcao, niçin disiplinli bir hocanın devrinde bunu yaptı demek epey kıymetli değil. O oyuncunun karakteri ve yapısıyla alakalı bir durum. Güzel profesyonel olamamakla ilgili. Bu af konusu spor kamuoyunun beklentisine uymadı. Zira her insanın gözü önünde epeyce aleni bir olay yaşandı.
“6-1’DEN daha sonra ŞENOL GÜNEŞ BİLE DURAMAZDI”
-A Ulusal Grup’tan bahsedelim. 6-1’lik Hollanda mağlubiyetinden daha sonra Şenol Güneş ile yollar ayrıldı. Sizce yerinde bir karar mı?
6-1 alışılmış ki hayli makus bir skor. Bu maçtan evvel de tatsızlık vardı. Euro 2020’de yaşanan başarısızlık üzere…Yani görünen köy kılavuz istemiyor. 6-1 bunun finali oldu. Futbol sonuç oyunu. Başarınız aldığınız sonuçlarla orantılı. Şenol Güneş, 2002 Dünya Kupası’nda başarılı olmuştu. Lakin bu ulusal ekiple başarılı olamadı. O bakımdan bir şeyler aykırı gitmeye başladı. Futbol dünyası da Şenol Güneş’e reaksiyon gösterince kimi şeyler ister istemez kopma etabına geliyor. Şenol Güneş için kaçınılmaz bir son oldu. 6-1’lik yenilgi nitekim bir teknik yöneticisi götürebilecek bir skordur. Uzun yıllar bu biçimde bir mağlubiyet yaşanmamıştı. Üzücü natürel. Şenol Güneş kıymetli bir kıymetti. Ulusal grupta daha başarılı olmasını isterdim.
“MİLLİ HOCALAR O KADAR PARA ALMAMALI”
-Şenol Güneş’in yanı sıra ondan evvel ulusal kadrolarda vazife yapan teknik erkeklerin maaşları tartışma konusu oluyor. Bu konuşulan maaşlar sizce de yüksek mi?
Ulusal ekipte maaşları ben de fazla buluyorum. Benim dönemimde de devasa yükseklikte sayılar vardı. örneğin alt yapının başında Ersun Yanal vardı. Hiddink vardı. Çok değerli sayılar alıyorlardı ve ayrılırken de önemli tazminatlar ödendi. O bakımdan ben ulusal ekiplerde bilhassa Türk ise bu sayıların fazla olduğunu düşünüyorum. Ulusal gruplarda nazaranv yapmak farklı bir şey. Evet kulüplerde alabilirsin. Örneğin 2-3 milyon alan yabancı hoca var ise yerlinin de kulüplerdeki piyasası o sayıdır. Fakat ulusal ekibe gelen teknik adam olağan bir kulüpte alacağının en çok yarısını almalıdır diye düşünüyorum.
“FATİH TERİM VE MUSTAFA DENİZLİ GEREĞİNCE ÇALIŞTI”
-Şenol Güneş’in yerine düşünülen adaylar içinde Löw’ün yanı sıra İstek Çalımbay, Okan Buruk, Aykut Kocaman, Fatih Terim ve Mustafa Denizli üzere isimler geçiyor. A Ulusal Grup hocalığı için gönlünüzden geçen bir isim var mı?
Ben bir daha yerliden yanayım. Fatih Terim ve Mustafa Denizli’yi bir tarafa koyuyorum. Onlar gereğince Türk futboluna emek verdiler. Artık gençlerin gelmesinde yarar var. Genç derken natürel ki muhakkak bir deneyime sahip olan isimlerden bahsediyorum. Ulusal kadro farklı bir yer. Kulüp grubu üzere değil. İnsanların hürmet göstereceği, seçilen oyunculara kelamını dinletecek, kaygısını anlatacak, onları inandıracak bir teknik yöneticiye emanet etmek lazım.
“SADECE GURBETÇİLERLE BU İŞ YÜRÜMEZ”
-Yani bir isim veremiyorsunuz?
Hayır… Orada uygun çalıştırmaktan fazla yeterli seçici ve yönetici olmak değerli. Ulusal kadro, daima birlikte olduğunuz bir ortam değil. Yerli oyuncu yerine daima lejyonerlerle gidiyoruz. Almanya ve Hollanda üzere Avrupa’nın yetiştirdiği oyuncularla gitmeye çalışıyoruz. Biz evvel alt yapıları düzgün yönetip oradan oyuncu çıkışını teşvik etmeliyiz. örneğin bizim Hollanda üzere oyun karakterimiz yok. Tesadüfe dayalı bir nizamımız var. Hem oyuncu seçiminde hem alandaki uygulamada yerleşmiş bir planımızın olmadığını görüyoruz.
“YARDIMCI ANTRENÖRLERİ FEDERASYON BELİRLİYOR”
-Bir de ulusal kadrolarda yardımcı hocalarında kâfi seviyede olmadığına dair görüşler var.
Teknik yöneticiler bile birden fazla vakit kendi yardımcılarını seçemiyor ki! Kimi yardımcı antrenörlerle çalışması dayatılıyor. Kaideler da koşulabiliyor. Olağan ki teknik adamlar anlaşabileceği yardımcılarla çalışmak ister. Dediğim üzere 7-8 kişilik takımı var ise hepsini kendisi seçmeyebiliyor. Federasyonun istediği yardımcılarla çalıştığı devirler olmuştur.
-Siz TFF Lideri olsanız birinci icraatınız ne olurdu?
Valla hiç niyetim yok TFF Başkanlığı’na falan…aslına bakarsanız o stil niyetim olsaydı oralara oynardım da. Hele şu anda hiç o denli bir fikrim yok.
“GALATASARAY’I 11 YABANCI İLE İZLEMEK ACI VERDİ”
-Galatasaray başkanlığı ortasında mi bir niyetiniz yok?
Hayır, yok…Ben futbolla ilgilenmeme konusunda bir karar aldım. Bunun da gerisindeyim. Maçları bile izlemiyorum. Birinci kez bu sene Galatasaray’ın 90 dakikalık maçlarını seyretmeye başladım. Geçen sene hiç izlemedim. Hele Galatasaray’ı 11 yabancı ile alanda görür görmez maçlarını izlemeyi bırakmıştım.
“MİLLİ KADRO’YU EN ÇOK SERGEN YALÇIN HAK EDİYOR”
-Yeni kuşaktan beğendiğiniz teknik adam var mı? örneğin Sergen Yalçın çıktı ve geçen dönem Beşiktaş’ı şampiyon yaptı.
Sergen’i epeyce başarılı buldum. Kalitesi bir tarafa futbolculuk periyodunda birfazlaca kusurlar yapmış bir oyuncudur. Lakin teknik yöneticilik çizgisini beğeniyorum. Çok düzgün gidiyor. Futbolu fazlaca düzgün bildiği bir gerçek. Oyuncu seçimlerinde katkısı vardır diye düşünüyorum. Yalnızca yöneticilerin aldığı oyuncularla yürümüyor. Kendi istediği oyuncuları da seçebilme bahtı var bildiğim kadarıyla. Hani Beşiktaş’ta olmasa Ulusal Kadro’yu niçin yönetmesin? Sergen bu başarısıyla tam ulusal ekiplik hoca olur.
“TERİM’E DEĞİL DENİZLİ’YE BENZETİYORUM”
-Beşiktaş, Sergen Yalçın ile kendi Fatih Terim’ini buldu diyenler var. Sizin yorumunuz nedir?
İkisinin yapıları başka. Sergen’i daha epey Mustafa Denizli’ye benzetiyorum. Usul olarak. Yani disiplin anlayışları, oyuncularla ve taraftarla alakaları prestijiyle biraz daha Mustafa Denizli’ye benziyor. Fatih Terim, hayli daha farklı bir teknik adam. Hepsi de başarılı natürel.
“40 METREDEN GOL ATTIM ULUSAL OLDUM”
-Şimdi bir daha geçmişe dönelim. Futbolculuk mesleğinizde unutamadığınız maç yahut gol var mı?
Neuchatel maçı…Maç öncesi ve daha sonrası sıradan ses getiren bir karşılaşmaydı. Birebir biçimde Monaco maçını unutmak mümkün değil…Steau Bükreş’e İzmir’de attığım gol ise manalıydı benim için. Gerçi eleyemedik onları. daha sonra Rapid Wien’e attım. Bir de Ankara’da Şekerspor ile hazırlık maçı oynuyorduk. Uzun aralıktan bir gol attım. 40 metre civarından…O gol beni A Ulusal Kadro’ya götürdü. Metin Türel periyodunda birinci sefer A ulusal oldum. A Ulusal Grup’taki mesleğim o golle başladı.
“BEŞİKTAŞ’I KENDİMİZE DAHA YAKIN HİSSEDERDİK”
-Fenerbahçe ve Beşiktaş derbilerinden hangisi sizde daha fazla baskı oluştururdu?
Fenerbahçe derbisi doğal… O derbinin değeri başkaydı. Hala öyledir. Beşiktaş’la bile yarışsak; örneğin benim şampiyonluk yaşadığım yıllarde daima Beşiktaş ile yarıştık. Lakin Fenerbahçe derbileri daha epey ses getirirdi.
-Bunun niçini nedir?
İki topluluk içinde rekabet daha fazlaydı. Beşiktaş’ı kulüp olarak kendimize daha yakın hissederdik. Yani orada oyuncuların yapısı; Metinler, Aliler, Feyyazlar falan daima daha farklı gelmiştir bize. Fenerbahçe ile daima itişme kakışma olmuştur. Veteran maçlarında bile hır çıkmadan olmazdı.
“EN ÇOK RIDVAN’DAN ÇEKİNİRDİM”
-Zorlandığınız rakip oyuncular kimlerdi?
Rıdvan (Dilmen) vardı. (Gülerek). Çok tehlikeli oyuncuydu. Çok çabuk, ani dönebilen, hızlanan ve bununla birlikte fazlaca uyanıktı. Saha ortasında oyun zekası yüksekti. Onu tabi oynatan oyuncular da vardı. Fenerbahçe’de Oğuz (Çetin), Sarıyer’de Çelebiç. Rıdvan’ın nereye koşu yapabileceğini güzel biliyorlardı. Rıdvan da onlardan faydalandı. Rıdvan, en çekindiğim oyuncuların başında geliyordu.
“KEŞKE ELBİSE YERİNE EŞOFMAN GİYSEYDİM”
-Pişmanlık duyduğunuz yahut keşke bunu yapmasaydım söylemiş olduğiniz bir olay var mı?
Evet var…Futbolu bıraktıktan daha sonra Mustafa Denizli A Ulusal Kadro’ya gelmişti. Bana ‘Eşofman mı elbise mi?’ diye sordu. Ben elbiseyi seçtim. Eşofman seçseydim tahminen farklı olurdu. Benim için en büyük keşke o. Yani elbise ile istediğim şeyleri yapamadım. Zira gereğince kulüplerde yönetici oluyor aslına bakarsanız. 15 yönetici sizin yaptığınız işi yapmaya çalışıyor. O bakımdan orada yanlış bir tercihte bulundum.
“VİTESİ BOŞA ATTIM GİDİYORUM”
-Gelecekle ilgili bir planınız yahut beklentiniz var mı?
Hayır yok…Vitesi boşa atıp gidiyoruz. (Gülüyor) Futbolu bıraktıktan daha sonra hobilerim oldu. iki sefer yelkenli ile Fransa’dan geldim. Biraz denizde maceralarım oldu. Kendime o denli bir alan açtım. Bir periyot de kayak yapıyordum. 2006’dan daha sonra yelken tutkusu başladı. Futboldan daha sonra kendime bir meşgale buldum yani. Artık karadayım. Ne vakit denize çıkacağım belirli olmaz. (Gülüyor)
CÜNEYT TANMAN İLE BİR SÖZ BİR KARŞILIK
FUTBOL: Ailemden daha sonra gelen.
ŞÖHRET: Çok hoşlandığım bir şey değildi.
GALATASARAY: Yuvam, gözümü açtığım yer.
ALİ SAMİ YEN: Meskenimiz, büyük başarılara imza attığımız mabet.
TARAFTAR: Onlarsız futbol olmaz.
KİMLİK KARTI
İsmi Soyadı: Mehmet Cüneyt Tanman
Doğum tarihi: 16 Ocak 1956 (65 yaşında)
Doğum yeri: İstanbul
Mevkii: Defans, orta saha
Forma numarası: 4
Alt yapı mesleği: 1972-1974 Galatasaray
Profesyonel mesleği: 1974-1991 Galatasaray (401 maç – 41 gol), 1975-1976 Giresunspor (kiralık)
Ulusal kadro mesleği : 17 sefer A Ulusal
Muvaffakiyetleri: Galatasaray formasıyla..
Türkiye 1. Futbol Ligi şampiyonluğu: 1986-1987, 1987-1988.
Türkiye Kupası: 1981-1982, 1984-1985.
Cumhurbaşkanlığı Kupası: 1982, 1987, 1988, 1991.
Başbakanlık Kupası: 1986, 1990.