İşten çıkarılan personel, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai fiyatını tahsil etmek için İş Mahkemesinin kapısını çaldı.
Davalı işveren, davanın reddini istedi. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi. Karar, davalı şirket avukatı tarafınca temyiz edildi. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, davalı tarafınca belgeye hafta tatili müsaadelerinin toplu biçimde kullandırıldığına dair bir kısım dokümanlar sunulduğuna dikkat çekti.
Karara temel alınan eksper raporunda, hafta tatilinin toplu kullandırılabileceğine ait karar bulunmadığı, bu evraklardaki müsaadelerin bir kısmının 1 günden çok olduğu, ilgili olduğu devirde 1’er hafta tatili günü formunda hesaplama dışı tutulduğu hatırlatıldı. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 46’ncı hususunda, çalışanın tatil günündilk evvel birebir Yasanın 63 üncü hususuna göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması şartıyla, yedi günlük vakit dilimi ortasında yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu vurgulandı.
“İşçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük fiyata hak kazanacağı karar altına alınmıştır. Hafta tatili müsaadesi kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir süre için haftalık müsaade verilmesi durumunda, metoduna uygun biçimde hafta tatili müsaadesi kullandığından kelam edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Çalışanın toplu olarak müsaade kullandığı periyotta çalışması karşılığı olmayan 1 yevmiye fiyatındaki ücretin de davacıya ödendiği dikkate alındığında davacıya yalnızca 0,5 yevmiyesi kadar ödeme yapılmalıdır.
Buna nazaran de, mahkemece davacının toplu olarak kullandığı müsaadelerin hafta tatilinden sayılmayan ve fiilen çalışılmayan her bir günü için, 0,5 yevmiye üzerinden hesaplama yapılmalı ve bu suretle davacının hafta tatili alacağı belirlenmelidir. Anılan konunun gözetilmemesi yanılgılı olup bozma niçinidir. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”
Davalı işveren, davanın reddini istedi. Mahkeme, davanın kabulüne karar verdi. Karar, davalı şirket avukatı tarafınca temyiz edildi. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi, davalı tarafınca belgeye hafta tatili müsaadelerinin toplu biçimde kullandırıldığına dair bir kısım dokümanlar sunulduğuna dikkat çekti.
Karara temel alınan eksper raporunda, hafta tatilinin toplu kullandırılabileceğine ait karar bulunmadığı, bu evraklardaki müsaadelerin bir kısmının 1 günden çok olduğu, ilgili olduğu devirde 1’er hafta tatili günü formunda hesaplama dışı tutulduğu hatırlatıldı. 4857 sayılı İş Kanunu’nun 46’ncı hususunda, çalışanın tatil günündilk evvel birebir Yasanın 63 üncü hususuna göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması şartıyla, yedi günlük vakit dilimi ortasında yirmi dört saat dinlenme hakkının bulunduğu vurgulandı.
“İşçinin hafta tatili gününde çalışma karşılığı olmaksızın bir günlük fiyata hak kazanacağı karar altına alınmıştır. Hafta tatili müsaadesi kesintisiz en az yirmi dört saattir. Bunun altında bir süre için haftalık müsaade verilmesi durumunda, metoduna uygun biçimde hafta tatili müsaadesi kullandığından kelam edilemez. Hafta tatili bölünerek kullandırılamaz. Çalışanın toplu olarak müsaade kullandığı periyotta çalışması karşılığı olmayan 1 yevmiye fiyatındaki ücretin de davacıya ödendiği dikkate alındığında davacıya yalnızca 0,5 yevmiyesi kadar ödeme yapılmalıdır.
Buna nazaran de, mahkemece davacının toplu olarak kullandığı müsaadelerin hafta tatilinden sayılmayan ve fiilen çalışılmayan her bir günü için, 0,5 yevmiye üzerinden hesaplama yapılmalı ve bu suretle davacının hafta tatili alacağı belirlenmelidir. Anılan konunun gözetilmemesi yanılgılı olup bozma niçinidir. Mahkeme sonucunın bozulmasına oy birliği ile hükmedilmiştir.”