BenMelek
New member
İklim hedeflerine ulaşmak için bazı Avrupa ülkeleri çiftçilerden hayvanlarını azaltmalarını, yerlerini değiştirmelerini veya kapatmalarını istiyor ve sonbaharda yapılacak ulusal seçimler öncesinde şiddetli bir tepki siyasi ortamı yeniden şekillendirmeye başladı.
Bu yaz çok sayıda çiftçi, doğal alanları restore etmeyi ve iklim değişikliğine katkıda bulunan emisyonları azaltmayı amaçlayan yeni AB kurallarını protesto etmek için Fransa’nın Strazburg kentindeki Avrupa Parlamentosu önünde toplandı. Çiftçiler ayrıca Belçika, İtalya ve İspanya’da da protesto gösterisi yaptı.
Hoşnutsuzluk, iklim değişikliği konusunda harekete geçme konusunda kararlı olan ancak bunun nasıl yapılacağı ve bunun bedelini kimin ödeyeceği konusunda genellikle derin bir şekilde bölünmüş olan bir kıtada büyüyen bölünmeyi vurguladı.
Eşiyle birlikte Hollanda’da süt çiftliği işleten Helma Breunissen gibi insanlar, çok fazla yük altında olduklarını, bunun hem varlıklarını hem de yaşam tarzlarını tehdit ettiğini söylüyor.
Bayan Breunissen neredeyse 20 yıldır Hollandalılara temel gıda maddesi olan inek sütü sağladığını ve yaptığı işin toplum tarafından değerli görüldüğünü hissettiğini söyledi. Gouda ve Edam gibi peynirlerin de üretildiği Hollanda’daki süt sektörü, ulusal gururun temel taşı olarak kutlanıyor.
Ancak sektör aynı zamanda Hollanda’nın nitrojen emisyonlarının da neredeyse yarısına neden oluyor ve bunun fazlası biyolojik çeşitlilik açısından kötü. Bayan Breunissen ve diğer binlerce çiftçi artık en fazla emisyon salan ülkeler olarak görülmekten korkuyor.
Ülkenin ortasında 100 ineğin bulunduğu bir çiftliği işleten Bayan Breunissen, “Kafam karışmıştı, üzgün ve kızgındım” dedi. “Elimizden geleni yapıyoruz. Kurallara uymaya çalışıyoruz. Ve birdenbire sanki bir suçlu gibi oldum.”
İhanet duygusu
Birçok çiftçinin derin duyguları var. Tarımın önemli rolü, Avrupa Birliği’nin kuruluş belgelerinde, II. Dünya Savaşı’nın getirdiği yoksunlukların hâlâ travmasını yaşayan bir kıta için gıda güvenliğini sağlamanın bir yolu olarak yüceltildi.
Ancak bu aynı zamanda ulusal kimliklere de bir göndermeydi ve ortak pazarda çatışan tarımsal çıkarları korumanın bir yoluydu. Bu amaçla blok, başlangıçtan itibaren çiftçilere her yıl milyarlarca dolarlık sübvansiyon sağlayan bir fon kurdu.
Ancak bu sübvansiyonlar ve Birliğin kuruluş idealleri, yeni bir hedefle giderek daha fazla çelişiyor: iklim değişikliğinin geleneksel yaşam tarzlarını tehdit ettiği bir dünyaya uyum sağlamak. Bilim insanları, Birliğin 2050 yılına kadar net sıfır emisyon hedefine ulaşmak ve biyoçeşitlilik kaybını tersine çevirmek için Avrupa’nın gıda üretme biçimini değiştirmesi gerektiğine inanıyor.
Hollanda’da hükümet binlerce çiftçiden üretimi azaltmalarını, yer değiştirmelerini veya kapatmalarını istedi. Yetkililer, çiftçilerin daha sürdürülebilir çözümler uygulamalarına yardımcı olmak veya bunları satın almak için yaklaşık 24 milyar avro, yani yaklaşık 26 milyar ABD dolarını kullanıma sunuyor.
Hollanda Tarım Bakanlığı sözcüsü Wilhelm Doeleman, etkilenenlerin yalnızca çiftçiler olmadığını söyledi. “Hükümet ayrıca inşaat, hareketlilik ve sanayi alanlarında da önlemler aldı” dedi.
“Fakat” diye itiraf etti, “en büyük zorluk çiftçilerdedir.”
Çiftlikteki görevinin yanı sıra veteriner olarak da çalışan 48 yaşındaki Bayan Breunissen için hükümetin önerdiği seçeneklerin hiçbiri uygulanabilir görünmüyor. Kendisi istifa etmek için çok genç, hayatını alt üst etmek için ise çok yaşlı olduğunu ve yetkililerin ona mevcut işini nasıl değiştireceği konusunda yeterli destek ve bilgi vermediğini söyledi.
“Çok fazla soru var” dedi. “Hükümete olan güven tamamen ortadan kalktı.”
Yeni bir siyasi güç
Çiftçilerin ana akım partilerle ilgili hayal kırıklığı yeni siyasi hareketleri körüklüyor ve bazı yerlerde kırsal toplulukları aşırı sağcı milliyetçi partiler ve diğerleri için olgunlaşmış yeni bir seçim bölgesi haline getiriyor.
Avrupa’daki yaklaşık 400 milyon seçmenin yalnızca dokuz milyonu tarımda çalışsa da, bunlar sesini duyuran ve etkili bir bloktur; bir ulusun kimliğinin çoğunlukla ürettiği gıdaya bağlı olduğu bir kıtada birçok kişinin sempatisini çekerler.
Çok sayıda yeni grup geleneksel partilerin yerini almak için yarışıyor. Buna, dört yıl önce kurulan ve Hollandaca BBB kısaltmasıyla bilinen Çiftçi Vatandaş Hareketi de dahildir.
Parti, 150 kişilik Hollanda Temsilciler Meclisi’nde yalnızca bir sandalyeye sahip olmasına rağmen, Mart ayındaki bölgesel seçimleri kazandı ve anketler, Kasım ayında yapılacak ulusal seçimlerde de başarılı olacağını gösteriyor.
Partinin kurucu ortağı Caroline van der Plas, Lahey’de et endüstrisini takip eden bir gazeteciydi ve hiçbir zaman tarımda çalışmamıştı. Ancak küçük bir kırsal kasabada büyüdü ve bir röportajında ”siyasetin ne gördüğü ne de duyduğu kırsal kesimdeki insanların sesi olmak” istediğini söyledi.
Kendisi ve partisi, emisyonları azaltmak için ciddi adımlar atılması ihtiyacını küçümseyerek, bu azalmaların teknolojik yeniliklerle sağlanabileceğini söyledi. Politikaların “sağduyuya” dayanması gerektiğini söyledi ancak somut bir çözüm sunmadı.
Bayan van der Plas, teorilerin nasıl değişebileceğine dikkat çekerek, “Bilim şunu ya da bunu söylüyor değil” dedi. “Bilim her zaman soru sorar.”
Analistler, Çiftçi Yurttaş Hareketi gibi partilerin ekolojik değişim konusunu kültür mücadelelerinin bir parçası olarak çerçeveleyerek ilerleme kaydettiğini söylüyor.
Bu olayla ilgili olarak Brüksel merkezli BirdLife International çevre örgütünün Avrupa direktörü Ariel Brunner şunları söyledi: “Siyasi manipülasyon var.”
Ancak şunu da ekledi: “Gerçek şikâyetlerden ve gerçek ihtiyaç duygusundan besleniyor.”
Sorumluluğu paylaşın
Pek çok çiftçi, iklim değişikliği sorununu ele almaktan korkmadıklarını ve geçim kaynaklarının diğerlerine göre daha doğrudan etkilendiğini gördüklerini söylüyor. Ancak yükün daha eşit dağıtılması gerektiğini söylüyorlar.
Hollanda’nın doğusunda 135 ineği olan 43 yaşındaki çiftçi Geertjan Kloosterboer, ailesinin çiftliğini işleten üçüncü kuşaktır. Son altı yazın dördünün son derece kurak geçtiğini söyledi.
“İşler değişiyor” dedi. Ancak sorunun şu olduğunu ekledi: “Bu konuda birlikte ne yapabiliriz?”
Bay Kloosterboer yenilik yapmaya hazır olduğunu ancak hükümetin çok fazla ve çok hızlı talepte bulunduğunu söyledi. “Doğru olanı yapmak için ne yapmam gerektiğini söyle bana” dedi.
Tarım Bakanlığı, bireysel çiftçilere tavsiyelerde bulunmak üzere işletme danışmanları sağladığını söyledi. Ancak Kasım ayındaki seçimlerden sonra yeni koalisyonun kurulmasına kadar ülkenin geçici bir hükümet tarafından yönetileceği düşünüldüğünde, ileriye dönük yolun şimdilik belirsiz olduğu kabul edildi.
Çiftliğinde, inek resimleri ve Hollandalı ressam Johannes Vermeer’in Sütçü Kız tablosunun röprodüksiyonuyla çevrili mutfak masasında oturan Bayan Breunissen, tüm ilginin kırsal alanlardan ziyade kentsel alanlara odaklandığını hissettiğini ve “bu türlere yer olmadığını” söyledi. hayatın”.
“Bir şeyi değiştirmek istiyorsanız, daha az tüketmeye birlikte karar vermelisiniz” dedi. “Bu sadece çiftçilerle ilgili değil.”
Bu yaz çok sayıda çiftçi, doğal alanları restore etmeyi ve iklim değişikliğine katkıda bulunan emisyonları azaltmayı amaçlayan yeni AB kurallarını protesto etmek için Fransa’nın Strazburg kentindeki Avrupa Parlamentosu önünde toplandı. Çiftçiler ayrıca Belçika, İtalya ve İspanya’da da protesto gösterisi yaptı.
Hoşnutsuzluk, iklim değişikliği konusunda harekete geçme konusunda kararlı olan ancak bunun nasıl yapılacağı ve bunun bedelini kimin ödeyeceği konusunda genellikle derin bir şekilde bölünmüş olan bir kıtada büyüyen bölünmeyi vurguladı.
Eşiyle birlikte Hollanda’da süt çiftliği işleten Helma Breunissen gibi insanlar, çok fazla yük altında olduklarını, bunun hem varlıklarını hem de yaşam tarzlarını tehdit ettiğini söylüyor.
Bayan Breunissen neredeyse 20 yıldır Hollandalılara temel gıda maddesi olan inek sütü sağladığını ve yaptığı işin toplum tarafından değerli görüldüğünü hissettiğini söyledi. Gouda ve Edam gibi peynirlerin de üretildiği Hollanda’daki süt sektörü, ulusal gururun temel taşı olarak kutlanıyor.
Ancak sektör aynı zamanda Hollanda’nın nitrojen emisyonlarının da neredeyse yarısına neden oluyor ve bunun fazlası biyolojik çeşitlilik açısından kötü. Bayan Breunissen ve diğer binlerce çiftçi artık en fazla emisyon salan ülkeler olarak görülmekten korkuyor.
Ülkenin ortasında 100 ineğin bulunduğu bir çiftliği işleten Bayan Breunissen, “Kafam karışmıştı, üzgün ve kızgındım” dedi. “Elimizden geleni yapıyoruz. Kurallara uymaya çalışıyoruz. Ve birdenbire sanki bir suçlu gibi oldum.”
İhanet duygusu
Birçok çiftçinin derin duyguları var. Tarımın önemli rolü, Avrupa Birliği’nin kuruluş belgelerinde, II. Dünya Savaşı’nın getirdiği yoksunlukların hâlâ travmasını yaşayan bir kıta için gıda güvenliğini sağlamanın bir yolu olarak yüceltildi.
Ancak bu aynı zamanda ulusal kimliklere de bir göndermeydi ve ortak pazarda çatışan tarımsal çıkarları korumanın bir yoluydu. Bu amaçla blok, başlangıçtan itibaren çiftçilere her yıl milyarlarca dolarlık sübvansiyon sağlayan bir fon kurdu.
Ancak bu sübvansiyonlar ve Birliğin kuruluş idealleri, yeni bir hedefle giderek daha fazla çelişiyor: iklim değişikliğinin geleneksel yaşam tarzlarını tehdit ettiği bir dünyaya uyum sağlamak. Bilim insanları, Birliğin 2050 yılına kadar net sıfır emisyon hedefine ulaşmak ve biyoçeşitlilik kaybını tersine çevirmek için Avrupa’nın gıda üretme biçimini değiştirmesi gerektiğine inanıyor.
Hollanda’da hükümet binlerce çiftçiden üretimi azaltmalarını, yer değiştirmelerini veya kapatmalarını istedi. Yetkililer, çiftçilerin daha sürdürülebilir çözümler uygulamalarına yardımcı olmak veya bunları satın almak için yaklaşık 24 milyar avro, yani yaklaşık 26 milyar ABD dolarını kullanıma sunuyor.
Hollanda Tarım Bakanlığı sözcüsü Wilhelm Doeleman, etkilenenlerin yalnızca çiftçiler olmadığını söyledi. “Hükümet ayrıca inşaat, hareketlilik ve sanayi alanlarında da önlemler aldı” dedi.
“Fakat” diye itiraf etti, “en büyük zorluk çiftçilerdedir.”
Çiftlikteki görevinin yanı sıra veteriner olarak da çalışan 48 yaşındaki Bayan Breunissen için hükümetin önerdiği seçeneklerin hiçbiri uygulanabilir görünmüyor. Kendisi istifa etmek için çok genç, hayatını alt üst etmek için ise çok yaşlı olduğunu ve yetkililerin ona mevcut işini nasıl değiştireceği konusunda yeterli destek ve bilgi vermediğini söyledi.
“Çok fazla soru var” dedi. “Hükümete olan güven tamamen ortadan kalktı.”
Yeni bir siyasi güç
Çiftçilerin ana akım partilerle ilgili hayal kırıklığı yeni siyasi hareketleri körüklüyor ve bazı yerlerde kırsal toplulukları aşırı sağcı milliyetçi partiler ve diğerleri için olgunlaşmış yeni bir seçim bölgesi haline getiriyor.
Avrupa’daki yaklaşık 400 milyon seçmenin yalnızca dokuz milyonu tarımda çalışsa da, bunlar sesini duyuran ve etkili bir bloktur; bir ulusun kimliğinin çoğunlukla ürettiği gıdaya bağlı olduğu bir kıtada birçok kişinin sempatisini çekerler.
Çok sayıda yeni grup geleneksel partilerin yerini almak için yarışıyor. Buna, dört yıl önce kurulan ve Hollandaca BBB kısaltmasıyla bilinen Çiftçi Vatandaş Hareketi de dahildir.
Parti, 150 kişilik Hollanda Temsilciler Meclisi’nde yalnızca bir sandalyeye sahip olmasına rağmen, Mart ayındaki bölgesel seçimleri kazandı ve anketler, Kasım ayında yapılacak ulusal seçimlerde de başarılı olacağını gösteriyor.
Partinin kurucu ortağı Caroline van der Plas, Lahey’de et endüstrisini takip eden bir gazeteciydi ve hiçbir zaman tarımda çalışmamıştı. Ancak küçük bir kırsal kasabada büyüdü ve bir röportajında ”siyasetin ne gördüğü ne de duyduğu kırsal kesimdeki insanların sesi olmak” istediğini söyledi.
Kendisi ve partisi, emisyonları azaltmak için ciddi adımlar atılması ihtiyacını küçümseyerek, bu azalmaların teknolojik yeniliklerle sağlanabileceğini söyledi. Politikaların “sağduyuya” dayanması gerektiğini söyledi ancak somut bir çözüm sunmadı.
Bayan van der Plas, teorilerin nasıl değişebileceğine dikkat çekerek, “Bilim şunu ya da bunu söylüyor değil” dedi. “Bilim her zaman soru sorar.”
Analistler, Çiftçi Yurttaş Hareketi gibi partilerin ekolojik değişim konusunu kültür mücadelelerinin bir parçası olarak çerçeveleyerek ilerleme kaydettiğini söylüyor.
Bu olayla ilgili olarak Brüksel merkezli BirdLife International çevre örgütünün Avrupa direktörü Ariel Brunner şunları söyledi: “Siyasi manipülasyon var.”
Ancak şunu da ekledi: “Gerçek şikâyetlerden ve gerçek ihtiyaç duygusundan besleniyor.”
Sorumluluğu paylaşın
Pek çok çiftçi, iklim değişikliği sorununu ele almaktan korkmadıklarını ve geçim kaynaklarının diğerlerine göre daha doğrudan etkilendiğini gördüklerini söylüyor. Ancak yükün daha eşit dağıtılması gerektiğini söylüyorlar.
Hollanda’nın doğusunda 135 ineği olan 43 yaşındaki çiftçi Geertjan Kloosterboer, ailesinin çiftliğini işleten üçüncü kuşaktır. Son altı yazın dördünün son derece kurak geçtiğini söyledi.
“İşler değişiyor” dedi. Ancak sorunun şu olduğunu ekledi: “Bu konuda birlikte ne yapabiliriz?”
Bay Kloosterboer yenilik yapmaya hazır olduğunu ancak hükümetin çok fazla ve çok hızlı talepte bulunduğunu söyledi. “Doğru olanı yapmak için ne yapmam gerektiğini söyle bana” dedi.
Tarım Bakanlığı, bireysel çiftçilere tavsiyelerde bulunmak üzere işletme danışmanları sağladığını söyledi. Ancak Kasım ayındaki seçimlerden sonra yeni koalisyonun kurulmasına kadar ülkenin geçici bir hükümet tarafından yönetileceği düşünüldüğünde, ileriye dönük yolun şimdilik belirsiz olduğu kabul edildi.
Çiftliğinde, inek resimleri ve Hollandalı ressam Johannes Vermeer’in Sütçü Kız tablosunun röprodüksiyonuyla çevrili mutfak masasında oturan Bayan Breunissen, tüm ilginin kırsal alanlardan ziyade kentsel alanlara odaklandığını hissettiğini ve “bu türlere yer olmadığını” söyledi. hayatın”.
“Bir şeyi değiştirmek istiyorsanız, daha az tüketmeye birlikte karar vermelisiniz” dedi. “Bu sadece çiftçilerle ilgili değil.”